خلاصه ماشینی:
"در قانون اساسی هند دو زبان رسمی(هندی، انگلیسی)و 18 زبان اصلی و 418 زبان دیگر فهرست شدهاند که هر کدام تعداد ده هزار نفر با بیشتر گویشور دارند.
در قانون اساسی از حق همه شهروندان برای«حفظ و صیانت» زبانشان حمایت شده است و تمام مذاهب یا اقلیتهای زبانی حق دارند به انتخاب خود سازمانها و نهادهای آموزشی را تأسیس و اداره کنند ولی سازمان دهی آن در سرزمینی که این سنت به هزاران سال پیش برمیگردد،کار چندان آسانی نیست.
امروز هند شامل 26 و 6 فرمانداری کل است که تعدادی از آنها در سال 1956 براساس یک زبان مشترک شکل گرفتند ولی هیچکدام از این مناطق نیز کاملا تک زبانه نیستند.
به این ترتیب زبان انگلیسی میرود تا طی دهههای آینده نقش وحدت بخشی بیشتری را بین اقشار مختلف جامعه هند ایفا کند و از طرفی به دلیل اینکه انگلیسی،زبان تحصیل از مقطع ابتدایی تا مقاطع عالی دانشگاهی است،هند طی سالهای آینده به پیشرفتهای بیشتری در بخشهای علوم و فنآوری نائل خواهد شد."