چکیده:
این بیانیه بین ادیانی حاصل دو سال رایزنی بیش از دویست دانشمند و متأله ـــ به عنوان نمایندگان جوامع ادیانی جهان ـــ است. بیانیه دوم تا چهارم سپتامبر 1993 در گردهمایی رهبران دینی و روحانی ـــ به عنوان بخشی از اجلاسیه 1993 پارلمان ادیان جهان در شیکاگو ـــ مورد بحث قرار گرفت. این بیانیه را رهبران مشهور ادیان بزرگ جهان شخصا امضا و آن را نشانگر نخستین تلاش و آغازی برای جهانی تلقی کردند که سخت به وفاق اخلاقی محتاج است. شورای پارلمان ادیان جهان و کسانی که این متن را حمایت می کنند، آن را به عنوان نخستین آموزه از قواعد زندگی مقبول ادیان به جهان عرضه می کنند. ما هرگونه حمایت از جانب زنان و مردان جهان را به گرمی می پذیریم.
خلاصه ماشینی:
"ما به جهانبینی واحکام ادیان جهان معتقدیم و تأکید میکنیم: اجماعی در میان ادیان وجود دارد که میتواند پایة اخلاق جهانی قرار گیرد؛ وفاق مبنایی حداقلی، که به ارزشهای الزامآور، و شاخصهای تغییرناپذیر و نگرشهای اخلاقی بنیادین معطوف است.
نظامنوین جهانی، بدون اخلاق جهانی ممکن نیست ما زنان و مردان از ادیان گوناگون و سرزمینهای مختلف، همة مردم را ـــ اعم از دیندار و غیردیندار ـــ مورد خطاب قرار میدهیم و تعهدات ذیل را بهعنوان باورهای مشترک عرضه میکنیم: · همه نسبت به نظام جهانی بهتر مسوولیم.
انسان واقعی بودن در جوهر آموزههای ادیان بزرگ و سنتهای اخلاقی، مستلزم پایبندی به امور ذیل است: · ما باید قدرت سیاسی و اقتصادی را بهجای استفادة نابهجای آن در جنگهای ظالمانه برای سلطه، درجهت خدمت به بشریت بهکار گیریم.
بدون ارادة معطوف به خطرپذیری و بدون آمادگی برای فداکاری، هیچ تغییر بنیادی در وضعیت ما صورت نخواهد گرفت؛ بنابراین ما خود را دربرابر اخلاق جهانی عام، درک متقابل بهتر و به همان صورت برای منافع اجتماعی، صلح بالنده و راههای زمیندوستانة زندگی متعهد میدانیم.
اخلاق جهانی به ناچار مبتنی بر جهان شمولی اصول اخلاقی است؛ برای نمونه بر مبنای نظریههای نسبیانگاری اخلاق نمیتوان به اخلاق جهانی دست یافت؛ بنابراین بیانیة اخلاق جهانی محتاج مطلقانگاری اصول اخلاق است؛ البته توقع از متن بیانیه این نیست که به چنین مسالهای به شکل فلسفی بپردازد: اما عدم توجه به پیش فرضهای لازم، کارآیی و اثربخشی بیانیه را از بین میبرد."