چکیده:
این مقاله میکوشد تا به مبانی تعلیم و تربیت،آنگونه که در نظام آموزشی کشور رایج است نظری افکند و نقاط ضعف و قوت آن را بازشناسد.لذا با نظر به تعریف ایمان و عقل و نظر علمای اسلامی به نقش طرح مباحث عقلی و یا طرح مباحث به شیوه عقلانی در جهت تحکیم این مباحث در اذهان مخاطبان،این مقاله بر آن است که در امر تعلیم و تربیت دینی نسل جوان تجدیدنظر رخ دهد و علاوه بر مباحث بر ساحت خیال نیز تاکید شود.
خلاصه ماشینی:
"عالیترین شیوهء نگارش و با عمیقترین مفاهیم نوشته شود و مبرزترین معلمان نیز در آموزش آنها بکوشند اما این تلاشها تأثیر چندانی در افزایش ایمان دینی و اخلاق و
نظری به تاریخ ایمان دینی نشان میدهد که عقل و برخورداری از قوهء تجرید عقلانی
صورتی از عقل نظری است و همواره در کار دین چون و چرا داشته است،در عالم مسیحیت رواج داشته ایت.
هایی را که برای اثبات متعلقات ایمان از طرف الهیون بیان میشود برهان نمیداند،زیرا معتقد است چیزیکه مبرهن شود،از قلمرو امور ایمانی خارج میشود و باید آن را امری معقول پنداشت.
پیدا کرد و مدخلیت عقل در ایمان نیز طبعا روشی را برای تربیت دینی و ایمانی پیش پای
کلام و فلسفه را مدخل ایمان دینی و تعلیم و تربیت اسلامی قرار داد و این مدخل همواره
این عقل یک امر مطلق است که دارای احکام مشابه باشد و در
الهی ندارد بلکه شعاعی است که راه بشر را در جهت اهدافی که در این عالم برگزیده
عقل را در تحصیل معارف الهی و سایر مسائل عقلیه استقلال تمام حاصل است و توقفی در این امور به ثبوت
چیزهایی را تصور کند که ذهن بشر از تصور آنها عاجز است اما مشکل این است که قبول ندارد که بتوان امر واجت و ممکن را در غیر مورد قضایا به کار برد،و در نظر وی امر
دین نسبت انسان را با همهچیز تغییر میدهد و این تأثیر و تغییر و دگرگونی است که باید در آموزش دینی مد"