خلاصه ماشینی:
"چهره به چهره کمیک استریپ در گفتگوی دو تصویرگر سعید رزاقی (به تصویر صفحه مراجعه شود) آنچه میخوانید گفتگوی دو تصویرگر کتاب کودک و نوجوان است که هر دو،علاوه بر آثار تصویری خوبی که برای بچهها آفریدهاند،با یکی از وجوه کمیک استریپ نیز سر و کار دارند.
مرتضی اسماعیلی سهی بیشتر بر جنبهء نظری کمیک استریپ تسلط دارد و طراحی و تصویرگری را در دانشگاه تدریس میکند،اما سعید رزاقی بیشتر دستاندرکار خلق تصاویر کمیک بوده و بهترین تصویرگر آثار کمیک در ایران شناخته شده است.
شما به عنوان یک تصویرگر موفق کمیک استریپ به کدامیک از عناصر و عوامل مؤثر در ایجاد توهم حرکت،اهمیت بیشتری میدهید؟ رزاقی:در این نوع داستانها،دو عنصر از عناصر دیگر اهمیت بیشتری دارند.
رزاقی:البته این قضیه را باید حسی انجام دهد نه مکانیکی،یعنی چون اینها در سینما وجود دارد پس حتما باید در کمیک استریپ هم از آنها استفاده شود تا از لحاظ توهم حرکت موفق باشد.
سهی:چرا کادربندیهای شما به کارهای غربی نزدیک است و حتی به نوعی،سبک شخصیتپردازیهای شما هم به آنها شباهت دارد؟ البته هیچ اثری ندارد که اینطور باشد،اما آیا دلیل خاصی دارد؟ رزاقی:اسلوب کار همین بوده و تا بخواهد اسلوبهای دیگری پیدا شود و جا بیفتد،طول میکشد.
شما در مورد شخصیتپردازیها چه شیوهای دارید؟یعنی از الگوهای کمیک استریپ خارجی استفاده میکنید یا از تخیل و تجسم ذهنی خودتان؟ رزاقی:خب،برای اجرای این کارها،نگاهی به (به تصویر صفحه مراجعه شود) کارهای غربی داشتهام.
سهی:یعنی همان طور که صنعت سینما را به نوعی از غرب گرفتیم،ولی بجز موضوعها که خوب کار شدهاند،هنوز با روش و تکنیک و نگاه آنها فیلم میسازیم،کمیک استریپ هم دچار همین مشکل است."