چکیده:
به رغم فراز و فرود بسیار در روابط روسیه و اتحادیه اروپا،به نظر میرسد با گسترش و تعمیق تعاملات اقتصادی متقابل،روندی از عملگرایی در حال سایه انداختن بر مناسبات میان این دو بازیگر مهم بینالمللی میباشد.تعاملات اقتصادی روسیه و اتحادیه اروپا در حدی است که بسیاری از آن به عنوان«مشارکت استراتژیک»نام میبرند.مقاله حاضر میکوشد تا به یکی از مهمترین پایههای این مشارکت یعنی انرژی بپردازد.از نظر نگارنده، نیاز فزاینده اتحادیه اروپا به انرژیهای فسیلی و موقعیت کاملا ممتاز روسیه در برخورداری از این منابع،یکی از مبانی مهم عملگرایی در مناسبات مسکو-بروکسل به شمار میآید.
خلاصه ماشینی:
"اجتنابناپذیر اتحادیه اروپا به واردات نفت و گاز از روسیه نشده است بلکه دولت روسیه نیز
این موقعیت مؤثرند که در زیر به اهم آنها پرداخته میشود:الف)ذخایر غنی نفت و گاز روسیه و رشد جهانی مصرف انرژی
طبیعی در اتحادیه اروپا بیش از نفت میباشد،ذخایر گاز روسیه از دو جهت دارای امتیاز برای
واردات اتحادیه اروپا در زمینه انرژی نفت و گاز به طور عمده بر روسیه و خاورمیانه
این حال،دلایلی وجود دارد که براساس آنها اتحادیه اروپا احتمالا از وابستگی انرژی خود به
رشد مصرف گاز طبیعی دول عضو اتحادیه بیش از نفت میباشد،لذا روابط انرژی روسیه و
میزان واردات گاز طبیعی کشورهای عضو اتحادیه اروپا از روسیه میباشد).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شماره(2):وابستگی کشورهای اتحادیه اروپا به گاز طبیعی در سال 4002
نفت و گاز روسیه اذعان مینماید لیک معتقد است که این سرمایهگذاری باید به طریقی
روسیه و 001 درصد صادرات گاز این کشور به اتحادیه اروپا توسط این شرکت صورت
0002 نشان میدهد که سیاست ترانزیت انرژی نفت و گاز این شرکت به اتحادیه اروپا بر دو
حد ممکن است بلکه وابستگی دولتهای بالتیک و اتحادیه اروپا به گاز روسیه و به ویژه
صدور گاز طبیعی روسیه به اروپا و نیز سرمایهگذاری عمده این شرکت در شبکههای ترانزیت
در این میان نیاز 52 درصدی اتحادیه اروپا به گاز طبیعی وارداتی از روسیه به 03 درصد
این میان،اتحادیه اروپا به عنوان مهمترین خریدار نفت و گاز روسیه نه تها نقش مهمی در
این وابستگی از نیاز چشمگیر و روزافزون اکثر دول عضو اتحادیه اروپا به منابع انرژی نفت و"