خلاصه ماشینی:
"حتی به نظر میرسد سنت و مدرنیسم در فرهنگ امروز ایران باهم در تقابل نیز نیستند،بلکه تلفیقی همزمان و همارز از ایندو،«امروز ایران»را تشکیل میدهد؛ آمیزهای از همنشینی سنت و زندگی مدرن مصرفی و حتی میتوان گفت ترکیبی گاه ناهمگون از ارزشهای جهانی،در کنار ارزشهای سنتی که مولد فرهنگ تازهای هستند و از همینجاست که میتواند نتیجه گرفت ادبیاتی که به موضوعهای روز و مسائل اکنون ایران بپردازد،لزوما مدرن نیست و آیینهای است رو به روی همین همنشینی،البته،همینجا میتوانیم به این بحث نیز بپردازیم که آیا همه ادبیات کودک، بازتابدهنده این ویژگیهاست؟ طبیعی است که پاسخ مثبت نباشد،اما در این زمینه باید به آنچه مناسب کودک امروزی و هم راستا با ارزشهای حاکم بر زندگی اوست،توجه کنیم.
همین تلقی است که تعیین میکند برای مخاطب کودک،چه حرفهایی لازم است زده شود و مهمتر از آن،با همین تلقی میتوان به این پرسش پاسخ داد که آیا این پیام در حد ادراک این مخاطب هست یا ما حرف میزنیم برای اینکه زده باشیم؟و برعکس، این حرفی که میزنیم،بیش از اندازه دستمالی شده و تکراری و حتی بدیهی به نظر نمیرسد؟ گاهی فقط میخواهیم حرفهای مهمی بزنیم که کاربردی هم ندارد؛چرا که یا خیر نداریم که موضوعات مهم تغییر کردهاند،یا نمیدانیم چطور باید آنها را برای کودک بازگو کنیم که یا علاقه خوانده شوند و تأثیرگذار باشند و یا اصلا دغدغه مخاطب کودک را نداریم و فقط میخواهیم حرفهای خود را به بزرگسالان دیگر بزنیم و چون در این بخش محدودیت کمتر است،از روش«به در میگوییم تا دیوار بشنود»استفاده میکنیم."