چکیده:
فعالیت بدنی منظم در تمامی دوران زندگی،بویژه کودکی و نوجوانی حائز اهمیت است و اثرات مفید آن را بر رشد جسمانی،فکری و روانی کودکان و نوجوانان نباید نادیده گرفت.هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر شرکت در کلاسهای ورزشی تابستانی بر عوامل آمادگی جسمانی و حرکتی،ترکیب بدنی و خودپنداره بدنی دختران نوجوان بود.بدین منظور،تعداد سه پایگاه تابستانی،از بین پایگاههای شهر تهران انتخاب گردید و تعداد 54 نفر از دانشآموزان این پایگاهها(با سن 1/15+-13/3 سال و وزن 8/83+-47/6 کیلوگرم)که در طول سال فعالیت بدنی منظم نداشته و فقط در کلاسهای تابستانی (والیبال و بستکتبال)شرکت کردند،به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند.همچنین 10 نفر از دانش آموزان این پایگاهها که فقط در فعالیتهای هنری و علمی مشارکت داشتند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.توان هوازی،استقامت عضلانی،انعطافپذیری،چابکی،ترکیببدنی،و خودپنداره بدنی آزمودنیها قبل و بعد از کلاسها مورد ارزیابی قرار گرفت.طول دوره 8 هفته و تعاد جلستات تمرینی و علمی 3 نوبت در هفته بود.برای مقایسه تغییرات بین گروهی و درون گروهی به ترتیب،از آزمون t مستقل و t همبسته در سطح معنیداری (p<0/05) استفاده شد.یافتههای تحقیق نشان داد که میزان تغییرات حد اکثر اکسیژن مصرفی،استقامت عضلانی در هر دو گروه معنیدار(p<0/05) میباشد.از طرفی،میزان تغییرات انعطافپذیری و خرده مقیاس عزت نفس،تنها در گروه تجربی معنیدار(p<0/05)بود.نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان تغییرات توان هوازی،استقامت عضلانی،انعطافپذیری،چابکی،شاخص توده بدن،خودپنداره بدنی کلی و خرده مقیاسهای خودپنداره بدنی،در گروه گواه و تجربی تفاوت معنی داری(p<0/05)،وجود ندارد.با توجه به نتایج بدست آمده به نظر میرسد که کلاسهای ورزشی تابستانی با چنین الگویی که در این پایگاهها اجرا میگردد،اثری بر عوامل آمادگی جسمانی،حرکتی،ترکیب بدنی و خودپنداره بدنی ندارد و برای ساماندهی این کلاسها باید چارهاندیشی شود.
خلاصه ماشینی:
"اثر شرکت در کلاسهای ورزشی فصل تابستان بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و حرکتی،ترکیب بدین و خودپنداره بدنی دختران نوجوان فرشته افتخاری1*،حمید رجبی**،محسن شفیعزاده** تاریخ دریافت مقاله:11/85 تاریخ پذیرش مقاله:4/86 چکیده فعالیت بدنی منظم در تمامی دوران زندگی،بویژه کودکی و نوجوانی حائز اهمیت است و اثرات مفید آن را بر رشد جسمانی،فکری و روانی کودکان و نوجوانان نباید نادیده گرفت.
هرچند،اهمیت برخورداری از زندگی فعال بدنی در دوران بلوغ و بزرگسالی بخوبی ثابت شده است(14،31)،اما،ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامتی در کودکان و نوجوانان،بخوبی مشخص نشده است(30)،با این وجود برخی تحقیقات صورت گرفته نشان میدهد که فعالیت بدنی در دوران کودکی باعث افزایش سلامتی استخوان(14)،توسعه بهداشت روانی(17)و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای فشار خون،چاقی،دیابت و فقر حرکتی میگردد(25،31).
جدول4:نتایج آزمون t همبسته و t مستقل در متغیرهای خودپنداره بدنی کلی و خرده مقیاسهای خودپنداره بدنی در گروههای تجربی و گواه (تصویرتصویر) بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق در مورد گروههای تجربی و گواه،مقایسه نمرات پیشآزمون و پس آزمون درون گروهی،نشان داد که میزان تغییرات حد اکثر اکسیژن مصرفی هم در رگوه تجربی(000/0- P )و هم در گروه گواه(000/0- P )معنیدار میباشد.
اگرچه،محققین علوم رفتاری معتقدند خودپنداره بدنی توسط عوامل محیطی که مرتبط با ورزش،تمرین و فعالیت بدنی هستند تحت تأثیر قرار میگیرد،به نظر میرسد که فعالیتهای بدنی انجام شده در کلاسهای ورزشی تابستانی از مدت و شدت و بطور کلی کیفیت مناسبی برخوردار نبوده است،به همین علت به اندازه کافیدر تغییر نگرش دانشآموزان تحقیق حاضر اثرگذار نبوده است."