چکیده:
در این مقاله، با استفاده از چهار مدل از نوع مدلهای GARCH ارزش در معرض خطر (VaR) برای 5 شاخص عمده بورس اوراق بهادار تهران که واریانس ناهمسانی شرطی در آنها مشاهده میشود، براورد میگردد. با توجه به اینکه پهن بوده دنباله توزیع احتمال دادهها (که یک ویژگی آشکارشده دادههای مالی بهشمار میرود) در مورد شاخصهای مورد بررسی تایید میشود، مدلها فرض توزیعt نیز براورد میشوند. نتایج حاکی از آن است که این گروه مدلها رفتار میانگین و واریانس دادهها را به نحوه مطلوبی توضیح میدهند، و فرض توزیع t بهبودی در نتایج براوردها ایجاد نمیکند. در براورد ارزش در معرض خطر، نتایج بهدست آمده بیانگر اهمیت توجه به پهن بودن دنباله توزیع دادههاست؛ ضمن اینکه مدل ریسکسنجی حساسیت کمتری نسبت به نوع تابع توزیع احتمال دارد. در مجموع شاخصهای قیمت و بازده نقدی، صنعت و50 شرکت فعالتر، نسبت به شاخصهای دیگر ارزش در معرض خطر کمتری دارند
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله، از روش پارامتریک با تصریح چهار مدل نوع GARCH، برای 5 شاخص بورس اوراق بهادار: شاخص کل، شاخص وزنی، شاخص صنعت، شاخص قیمت و بازده نقدی و شاخص 50 شرکت فعالتر استفاده شده و عملکرد آنها در مدلسازی همزمان میانگین و واریانس بازدهی و براورد مقادیر ارزش در معرض خطر، بررسی میشود.
بهطور خلاصه، روش پارامتریک شامل مراحل زیر میشود: 1- تصریح و براورد معادلة میانگین و آزمون وجود وابستگی بین مربع باقیماندهها (یا آزمون وجود اثر ARCH)، 2- براورد همزمان معادلات میانگین و نوسانات، ارزیابی مدل و تعیین مناسبترین مدل، 3- محاسبة ارزش در معرض خطر، 2- چهار مدل نوع GARCH در این مقاله، چهار مدل نوع GARCH برای محاسبة ارزش در معرض خطر براورد میشوند.
3- توصیف آماری دادهها دادههای روزانة شش شاخص بورس اوراق بهادار شامل؛ شاخص کل (TEPIX)، شاخص وزنی و شاخص صنعت، شاخص قیمت و بازده نقدی (TEDPIX)، شاخص بازده نقدی (TEDIX) و شاخص پنجاه شرکت فعالتر طی دورة 21/1/1380 تا 9/5/1385، برای آزمون عملکرد مدلهای ارایه شده در توضیح رفتار میانگین و نوسانات بازدهی و محاسبة ارزش در معرض خطر، استفاده میشوند.
نکتة جالب توجه این است که معادلة واریانس در بیشتر موارد نسبت به مدل IGARCH نتایج بهتری را ارایه میکند، که بیانگر مناسب بودن مدل ریسکسنجی برای توضیح رفتار میانگین و واریانس بازدهیهای 5 شاخص مورد بررسی است.
در حالی که با فرض توزیع t، بیشترین مقدار ارزش در معرض خطر را بهترتیب شاخصهای وزنی و 50 شرکت فعالتر و کمترین مقدار را شاخص صنعت و شاخص قیمت و بازده نقدی دارند (البته همانطور که در قسمت قبل اشاره شد، این مدل برای شاخص قیمت و بازده نقدی نتایج مناسبی را ارایه نمیکند."