خلاصه ماشینی:
"»نویسنده مرتضی رستمی و کارگردانی مسعود موسوی بازآفرینی رویای اسنر ران معاصر میآورد،در عین اتفاقات و برخوردهای گاه غیر منطقی و دور از جهان واقعیت،همواره به مسایل اجتماعی زیادی اشاره میشود که هریک از آنها،به خصوص با تماشاگران ایرانی،ارتباطی نزدیک پیدا میکند،مثلا ایدهای که مربوط به صحنه گفتوگوی زنده و مستقیم با دکتری است که از طریق ماهواره نشان داده میشود یا تکرار این نکته از سوی پلیس که همیشه خانمها و آقایان از یکدیگر جدا باشند و فاصله داشته باشند که درعینحال که لحظات کوتاه طنزآمیزی را به وجود میآورد.
با این همه کارگردان در بازی گرفتن از بازیگران جوان برای اجرای چنین متنی،که مفهوم خاصی در آن مطرح میشود،همه توانایی خویش را به کار میگیرد و تلاش میکند تا بازیهای یک دستی از آنها ارایه دهد،اما آنچه در اجرا دیده میشود،به دلیل کم تجربگی آنها،نه کم استعدادیشان،چندان به این انسجام و هماهنگی نزدیک نشده است."