خلاصه ماشینی:
"هنرنمایی گروه اجرایی،استفاده از عروسکهای میلهای، نزدیک کردن صحنه به جایگاه مخاطبان،ایجاد ارتباط ورای متنی با آنها و استفاده از لحظات سکوت برای به وجود آوردن فضایی ملموس و پرکشش باعث شده است نمایش«وقتی نخودی غول میشود»در همان آغاز،لبخند رضایت را بر لب مخاطبان خود بنشاند.
شاید امتیاز گروه اجرایی و نویسنده این نمایش در این باشد که به جای پیچیدهگویی و طولانی کردن صحنه ورود نخودی که به زندگی جدید،با ظرافت و بدون افزودن اضافات،باورپذیر بودن آن را به مخاطب خود القا کردهاند.
این ویژگی که در متن و اجرا بهطور موازی وجود دارد،ذهنیت مخاطب را (به تصویر صفحه مراجعه شود) خسته نمیکند و باعث میشود وی با چنین قراردادی که بین صحنه و ذهن او ایجاد شده است،روند اتفاقات را بهطور دلخواه و خودخواسته پیگیری کند؛چرا که اثر به ذهن مخاطب دیکته نمیشود و اگر قرار به انتقال پیامی باشد، این پیام در لایهای از زیبایی و سرگرمی مطرح میشود."