چکیده:
تقویت نفوذ و تأثیرگذاری رسانهها و نیز شکلگیری فضای مجازی حاصل از گسترش اینترنت، از سویی نابودی خرده فرهنگها را به همراه داشته
و از سوی دیگر، نوعی فرهنگ جدید را تحمیل کرده است. هر روز بیش از پیش، بر دامنه فعالیت مجتمعهای رسانهای سودجو افزوده میشود و
بیشک، چنین گسترشی صرفا به حوزههای رسانهای محدود نشده است. گواه بر این مدعا، فعالیت چنین مجتمعهایی در حوزههای اقتصادی و
فرهنگی است.
خلاصه ماشینی:
"چنین الگوهایی هم اینک در مورد اینترنت هم در حال شکلگیری است و شرکتهای بزرگ میخواهند خود را وارد این حوزه گسترده و متنوع نمایند.
سؤال آخر این که، آیا اینترنت را میتوان تقویتکننده امپریالیسم آمریکایی دانست؟ من سالیان سال است که به پدیده امپریالیسم فرهنگی توجه داشتهام و این موضوع صرفا به سالهای دهه نود هم مربوط نمیشود، بلکه پیش از ظهور و قدرتیابی آمریکا، شاهد امپریالیسمهای فرهنگی فرانسه، بریتانیا و هلند بودهایم؛ اما با پیدایی اینترنت، باید این سؤال را مطرح کرد که آیا اینترنت روابط سنتی را تقویت میکند و یا به تحلیل میبرد؟ این موضوعی بس مهم است.
اگر به اینترنت صرفا به عنوان ابزار اصلی شرکتهای تجاری چندملیتی نگریسته شود، موضوع گسترش امپریالیسم فرهنگی با اتکای به اینترنت و محدود نمودن چنین امپریالیستی (در قالب و درخور اینترنت) توجیهشدنی است، اما این پدیده، یعنی امپریالیسم فرهنگی، پدیدهای بس پیچیدهتر و نیازمند تحلیلی به مراتب عمیقتر است."