نویسنده: هوشمند، احسان؛
شهریور 1383 - شماره 40 (26 صفحه - از 9 تا 34)
"در دهه دوم قرن حاضر یکی از نویسندگان در این مورد نوشت:«چنانکه گفتیم زبان کردی دارای ادبیات نظم و نثر و کتب مطبوع و خطی و آثار تاریخی نیست تا بتوانند از روی آن مدارک و ریشه اصل لغات را به دست آورند و از طرفی نیز صعوبت راههای مغرب ایران و خشونت اخلاقی قبایل کرد تردد محققین و علمای شرقی و غربی را به مساکن این اقوام مشکل نموده و فقط چند نفر از مستشرین آلمانی توانستهاند لغات مستعمله در میان اکراد ساکن سلیمانیه را مدون نمایند و بعضی قواعد صرف و نحو از روی اصول زبانشناسی برای زبان کردی سلیمانیه بنویسند و همین مسئله یعنی توجه خاص محققین اروپا به زبان اکراد سلیمانیه و دست نداشتن ایشان به سایر قبایل کرد باعث شده است که بعضی از محققین مشرق زمین به تبعیت از علمای اروپایی زبان کردهای سلیمانیه را فصیحترین لهجه زبان کردی دانسته و برای تایید نظریه خود انتشار بعضی جراید و مجلات کردی را در موصل و سلیمانیه دلیل و مستمسک قرار دادهاند و در هر صورت تتبعات مستشرقین و نویسندگان مشرق در باب زبان کردی بسیار ناقص و اکمال این امر محتاج به تحقیقات کامل و متوالی در لهجههای ایلات و عشایر کرد میباشد."
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)