چکیده:
در این مقاله بحث در اینست که زبانشناسان غربی و به تقلید آنها برخی از زبانشناسان ایرانی بر این باورند که در زبان فارسی میانوند وجود ندارد، زیرا به نظر آنها میانوند باید در درون واژه ساده باشد،اما همانگونه که پیشوند و پسوند به واژههای مشتق و مرکب نیز افزوده میشود،دلیلی وجود ندارد که میانوند چنین نباشد،به علاوه در واژههایی مانند"سراپا"،" جورواجور"،اگر«ا»و«وا»میانوند نیست،پس چیست!
خلاصه ماشینی:
"دکتر تقی وحیدیان کامیار استاد زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد آیا در زبان فارسی میانوند (infix) نیست؟ چکیده در این مقاله بحث در اینست که زبانشناسان غربی و به تقلید آنها برخی از زبانشناسان ایرانی بر این باورند که در زبان فارسی میانوند وجود ندارد، زیرا به نظر آنها میانوند باید در درون واژه ساده باشد،اما همانگونه که پیشوند و پسوند به واژههای مشتق و مرکب نیز افزوده میشود،دلیلی وجود ندارد که میانوند چنین نباشد،به علاوه در واژههایی مانند"سراپا"،" جورواجور"،اگر«ا»و«وا»میانوند نیست،پس چیست!
1-میانوند با پایه ساده این نوع میانوند در زبانهایی مثل فارسی یا انگلیسی و فرانسوی نیست اما در زبان کامبوجی در آسیای شرقی هست،مثلا de:k یعنی خوابیدن،اما اگر میان واجهای d و : e ،میانوند "mn" قرار بگیرد، de:mnk به معنی"خواب"به کار میرود: (robins,1989) 2-میانوند با پایه مرکب واژه مرکب"یکیک"در فرهنگ معین به معنی یکی پس از دیگری،فردا فرد آمده است.
در مورد میانوندهای دیگر که زبانشناسان آنها را حرف ربط میگیرند،مانند"و"در واژههای"گفتگو"و"زد و خورد"و یا حرف اضافه مانند"تا"و"به"در واژههای "سرتاپا"و"سربهسر"درست نمینماید،زیرا چنانکه گفتیم این امری عادی است که یک واژه یا تکواژ در یک کاربرد یک نوع باشد و در کاربرد دیگر نوعی دیگر،مثلا"هم" معنی مشارکت دارد اما بسته به کاربرد،نوع آن فرق میکند،در مثال"من هم او را دیدهام"قید است.
از جمله اینکه: 1-توصیف وند نشان میدهد که"وند"،چه پیشوند چه پسوند و چه میانوند،هم به پایه ساده میپیوندد و هم به پایه مرکب و هم مشتق،پس چرا میانوند را خاص واژه ساده بدانند!(چنانکه گفتیم مثالهای بعضی از زبانشناسان نشان میدهد که میانوند در واژه مرکب هم هست اما این نکته به صراحت مطرح نشده است)."