خلاصه ماشینی:
"پژوهشگری را در داخل و یا خارج از ایران نمیتوان یافت که قصد بررسی جنبههایی از تاریخ معاصر ایران را داشته باشد و به آثار آدمیت تکیه نکرده باشد.
آنچه روشنفکران ایران از جنبش ترقی خواهانه و شخصیتهای پیشرو آن،از آخوند زاده،ملکم خان و آقا خان کرمانی گرفته تا طالبوف تبریزی،محمد خان مجد الملک و زین العابدین مراغهای و امثال آنها میدانند،آدمیت در این دانش سهم بسزایی داشته است.
آدمیت شیفته مدرنیته و دستاوردهای آن است و تمامی جنبههای مدرن را در لابلای تحلیلهای تاریخیاش مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد.
اگر آثار آدمیت به زبانهای خارجی ترجمه میشد،بسیاری غریبان متوجه میشدند که بیش از یک قرن است که ایرانیان با اندیشه مدرن و دموکراسی آشنا شده و در راه آن مبارزه کردهاند،و نیازی به معرفی مجدد آن از خارج نیست.
آدمیت ادامه دهنده راه همان شخصیتهای بزرگ تاریخ معاصر کشورمان بود که در آثار متعددش آنها را به ما معرفی کرد."