خلاصه ماشینی:
"خواندن آثار آدمیت و مورخین برجسته دیگری چون احمد کسروی،و مطالعه منظمتر تاریخ نوین ایران و آشنایی با چهرههای اثر گذار تاریخی، سیاستمداران و سیاستبازان آنکه یک ضرورت حرفهای بود به علاقهای شخصی و سیاسی ماندگار تبدیل شد.
شاید امروز بیش از همیشه روشن باشد که عدم آشنایی یک ملت،بخصوص روشنفکران آن با تاریخ خود و بهره نگرفتن از تلاشهای مورخین خردگرا و روشنگری چون فریدون آدمیت برای کالبد شکافی وقایع و چهرههای تاریخی چه عوارض شومی برای جامعه دارد.
زیر متن کلیه آثار آدمیت،چه تحقیقات مستقل او و چه آثاری که با مشارکت مورخ برجسته دیگر،هما ناطق،ارائه داده اعتقاد راسخ او به خردگرایی،تجدد،دموکراسی،ضرورت قانون و قانونگذاری عرفی و احترام به عاملیت انسان،و بیزاریاش از استبداد،تحجر و خرافه به عنوان موانع عمده نوسازی فرهنگی سیاسی،اجتماعی ایران بوده است بیآنکه تأثیر مداخلات خارجی،و نفوذ بیگانه را ندیده بگیرد."