خلاصه ماشینی:
"آدمیت در بازاندیشی نسبت به شرایط فکری و سیاسی دوران قبل از مشروطیت و پس از آن،به فلسفه سیاسی و سیر تاریخی پدیدههای اجتماعی،نگرش و حساسیت فراوانی داشت.
آدمیت در مطالعات تاریخی،سیر تحولات را در بستر تفکر و تأثیرپذیری از دیگر پدیدههای دور و نزدیک که منشاء آن را اروپا میدانست،همواره جستجو میکرد و دیپلماسی ایرانی را یک فرایند تاریخی مدرن میدید.
آدمیت در کتاب امیر کبی رو ایران به چهرهای میپردازد که در ایجاد«رفرم»و بهرهگیری از ابزار تمدنی و همچنین قدرت بخشیدن به ارکان حکومت،از نوادر تاریخ این سرزمین به حساب میآمد.
بنابراین میتوان به درستی ادعا کرد،که فریدون آدمیت در روشنگری و نقش اندیشهگران روزگار مشروطیت،از جمله کسانیست که تاریخ را از روایتهای افسانهآمیز دور کرده و مخاطبان آیندگان را به سمت داوریهای تازهتری فرا میخواند.
فریدون آدمیت(متولد 1299)در سال 1319 به خدمت وزارت امور خارجه در آمد، و در پیوند با دیپلماسی ایران در عهد قاجار،به طرح اندیشههای تجدد خواهی و اصلاحات سیاسی در آستانه مشروطیت پرداخت."