چکیده:
«رویکرد موقعیتی»در رهبری بیانگر چندین فاکتور متعامل در فرایند اثربخشی مدیریت تأثیرگذار است از جمله:ویژگیها و رفتارهای رهبران،زیردستان و موقعیتی که با آن در تعاملاند.در این تحقیق تمرکز ما روی تأثیر ویژگیهای شخصیتی مدیران بر اثربخشی آنها میباشد.امروزه در استخدام و به کارگیری منابع انسانی،مهم ویژگیهای روانی و شخصیتی متقاضی شغل با پست و شغل موردنظر میباشد.که در ماده 9 آئیننامه اصلاح نظامهای مدیریتی و اداری تصریح شده است.از بین مدلهای شخصیتی،چهار سبک حل مسأله یونگ انتخاب شد که شامل عملگرا، عقلانی،گروه دوست،و نوآور میباشد.شاخصهای اثربخشی نیز براساس مؤلفههای کریتنر و کرینسکی میباشد.نتایج تحقیق،فرضیه اهم یعنی ارتباط بین انواع خاصی از سبکهای شخصیت با اثربخشی مدیریتی را مورد تأیید قرار داد.در نتایج جانبی نیز دریافتیم که اثربخشترین سبک شخصیت در مدیران ارشد،سبک شهودی-عاطفی(گروه دوست)و در مدیران عملیاتی،سبک شهودی-منطقی(عملگرا)است.
خلاصه ماشینی:
"در این بررسی،درصدد پاسخ به این سؤال هستیم که«آیا یکی از مؤلفههای تأثیرگذار بر اثربخشی مدیریت،تیپ شخصیتی مدیر است؟»اهداف تحقیق هدف کلی بررسی ارتباط بین سبک شخصیت مدیران و اثربخشی مدیریت در سازمان جهاد کشاورزی استان قم تا براساس آن،اهداف فرعیاهداف فرعی 1.
با توجه به مدل مفهومی تحقیق،فرضیات عبارتند از:فرضیات تحقیق فرضیه اهم:بین نوع خاصی از سبکهای شخصیت و اثربخشی مدیریت در مدیران سازمان جهاد کشاورزی استان قم ارتباط وجود دارد.
قلمرو تحقیق این تحقیق در سازمان جهاد کشاورزی استان قم(قلمرو مکانی)و به منظور بررسی ارتباط بین سبکهای شخصیت مدیران و اثربخشی مدیریت(قلمرو موضوعی)صورت گرفته است و قلمرو زمانی اردیبهشت تا تیرماه 1386 میباشد.
نتایج آزمون فرضیات اخص (به تصویر صفحه مراجعه شود) فرضیه اهم:بین نوع خاصی از سبکهای شخصیت و اثربخشی مدیریت در مدیران سازمان جهاد کشاورزی قم رابطه وجود دارد.
فرضیه اخص سوم:بین سبک شخصیتی گروه دوست و اثربخشی مدیریت در مدیران سازمان جهاد کشاورزی قم رابطه وجود دارد.
-با توجه به اینکه مدیران دارای این تیپ شخصیتی در سطح ارشد،بیشترین نمره اثربخشی را کسب کردند و این مدیران فقط 9 درصد مدیران ارشد را تشکیل میدهند،به سازمان تحت بررسی پیشنهاد میشود در گزینشهای مدیریتی خود برای سطح ارشد،همراه با سایر نکاتی که توجه به آنها در گزینش اهمیت دارد،در انتخاب افراد با سبک NF تلاش بیشتری نمایند.
گرچه مبانی نظری تحقیق نشان میدهد که،افراد واجد این سبک شخصیتی،دارای توانایی هماهنگ کنندگی هستند و گروه دوست و معاشرتی میباشند،اما چون موقعیتهای ابهامآمیز موجب ایجاد ناراحتی در آنها میشود و همچنین این افراد چندان به تفکر منطقی علاقهای ندارند و نیز براساس نتایج پژوهش، پیشنهاد میشود سازمان محترم مورد بررسی از این سبک افراد،کمتر در پستهای مدیریتی خود استفاده نماید."