خلاصه ماشینی:
"گرچه این امر در قرون چهارم تا ششم هجری منجر به مقابله مکاتب فکری مختلف اسلامی با یکدیگر شد،اما آنچه که مهم است این است که در اسلام چیزی وجود ندارد که بگوید دین آن است که من میگویم و هیچ جایگاه دیگری حق اظهارنظر در اینباره را ندارد،صد البته باید جریان طالبان را استثنا کنیم که چنین توهمی داشت که البته آنهم حرکتی سیاسی و ساخته و پرداختهء دیگران بود.
پروفسور کالیش افزود:یک چنین فرهنگستانهایی باید برای دریافت مفاهیم و مقاصد قرآنی،از بحثهای باز و گسترده بویژه میان متکلمان و اسلام شناسان مسلمان،استقبال کنند و زمینه را برای برپایی و استمرار مباحثاتی اینگونه فراهم آورند و از صاحبنظران کلیه مکاتب اسلامی برای حضور فعال در آنها دعوت کنند،زیرا در وهلهء اول مسلمانان فرق مختلف باید یکدیگر را بخوبی بشناسند و به یک اجماع و هماهنگی در برداشت و تفسیر از اسلام دست یابند تا ریشهء سوءبرداشتها و خصومتها از میان برود.
@ (به تصویر صفحه مراجعه شود) امروز سخن از این است که ادیان بزرگ خاورمیانه ریشهء ابراهیمی دارند،زیرا هریک از سه دین بزرگ اسلام، مسیحیت و یهودیت خود را منتسب به حضرت ابراهیم (ع)میداند."