خلاصه ماشینی:
"توجه دانشمندان ما بهدلیل توجهی که به قرآن و منابع اسلامی داشتهاند به زبان عربی بیشتر بوده است اما وقتی ما نگاهی به''دانشنامه‘‘ بو علی سینا(که جز این کتاب اکثر کتابهایش به زبان عربی نگاشته شده)میاندازیم،میبینیم کلماتی فارسی که وی برابر اصطلاحات عربی قرار داده حتی امروز قابل کاربرد هستند.
امروزه بهلحاظ قریحه در تاجیکستان شاعران خوش قریحه زیاد داریم،اما چون خط آنها تغییر کرده بوده و از منابع فرهنگی زبان خود بریده شده بودند،در شعر و شناخت شعر نیاکان خود،از همزبانان دیگر عقب ماندند؛ امکان برگرداندن این حجم از ادبیات هم که به خط فارسی وجود دارد به خط روسی در طی این 70 سال وجود نداشت.
فکر میکنید تا چه اندازه شاعران تاجیکی به پرسشهای فرهنگی توجه دارند و آنها را در شعر خود نمود میدهند؟ -در طول مدتی که این کشورها زیر سلطه روسها قرار گرفتند و خطشان نیز به روسی تغییر کرد،دستگاه حکومتی شوروی،برخلاف نظر خود سخنی را برنمیتافت.
بهنظر شما کارنامهء ما در عرصهء تعاملات فرهنگی با کشورهای آسیای مرکزی چگونه بوده و (به تصویر صفحه مراجعه شود) تا چه اندازه توانستهایم مروج زبان فارسی باشیم؟ چه اقداماتی باید انجام دهیم تا بیشتر و بهتر مروج این زبان باشیم؟ -متأسفانه ما فرصتها را از دست دادهایم.
آیا این مسئله نشانهء احترام خاص آنها برای شاعران خود است؟ -باوجود آنکه خط تاجیکها روسی است،اما امروزه شما در هیچجای تاجیکستان،هیچکسی را پیدا نمیکنید که محفوظات گرانباری از شعر فارسی گذشتهء ما در ذهن نداشته باشد."