خلاصه ماشینی:
"البته گروههای کوچک زبانی فراوان دیگری وجود دارند که مورد اشاره قرار نمیگیرند: زبان ماندارین معیار و استاندارد،زبان رسمی جمهوری خلق چین،تایوان و سنگاپور،براساس گویش پکنی طراحی شده و دولت چین از همه مردم به هرگویشی که صحبت میکنند خواسته است ماندارین استاندارد را به عنوان زبان مشترک مورد استفاده قرار دهند.
برای بعضی،توصیف زبانهای چینی به عنوان"خانواده زبانها"به این معنی است که چین از ملتهای متعدد تشکیل شده و فرضیه نژاد واحد"هان"برای چینیها، به چالش کشیده میشود.
گویش کانتونی در میان گویشهای غیر ماندارین در چین به داشتن تعداد زیادی کاراکترهای نوشتاری غیر رسمی شهرت دارد که میتواند به جای کاراکتر رسمی مورد استفاده قرار گیرد.
اما خواننده چینی با دیدن این واژه فورا متوجه میشود که معنی اصلی مد نظر نیست و فقط ارزش آوایی آن برای اشاره به واژه اسراییل مورد توجه است.
تعدادی کاراکترها در زبان چینی تقریبا فقط برای واژههای وارداتی مورد استفاده قرار گرفتهاند و به ندرت در معنی اصلی خود به کار میروند.
hysterics پدیده جالب دیگری که به سیستم نوشتاری kanji (کاراکترهای چینی که در زبان ژاپنی استفاده میشوند) مربوط میشود این است که ژاپنیها در قرن 91 و اوایل قرن 02 برای ترجمه بسیاری از واژههای اروپایی از کاراکترهای kanji استفاده میکردند.
بسیاری از این واژهها را بعدا خود چینیها از ژاپن گرفته مورد استفاده قرار دادند، مانند کلمه Lichang به معنی فاصله، Zhexue به معنی فلسفه، chouxiang به معنی خلاصه، guoyu به معنی زبان ملی و zhuyi به معنی ایسم."