خلاصه ماشینی:
"حتی فرمانداران شاغل که هیچ مورد لطف و مرحمت دولت مرکزی روسیه قرار نداشتند اگر در تلاش برای انتخاب مجدد در انتخابات سال 0002 شکست خوردند،نظیر الکساندر روتسکوی1در کورسک و لئونید گوربنکو2در کالینینگراد،علت شکستشان بیشتر به خاطر موضوعات محلی بود تا دخالت مؤثر و کارسازی از جانب مرکز از سوی دیگر برخی نامزدها که گفته میشد خیلی مورد تنفر دستگاه رهبری پوتین بودند نظیر یوری لودکین در بریانسک در تلاش برای انتخاب مجدد موفق شدند و انتخابات را بردند.
آیا آنها فرمانداری میخواهند که حامی منافع روستاییان و کشاورزان باشد یا مدافع منافع شهری و بخشهای مهم اقتصادی مثل نفت و فولاد؟آیا آنها نمایندگان مجالس محلیای میخواهند که قوانینی بگذرانند که دستاندازی شرکتهای بزرگ مقیم مسکو را به صنایع محلی تسهیل کند یا کسانی که از مالکان و شرکتهای محلی حمایت کنند؟بنابراین رقابت میان خاندانهای سیاسی از طریق فراهم آوردن زمینههای بحث متفاوت انتخاباتی که در آن تمام گروهها نظرات خود را بیان میدارند دموکراتیزه شدن روسیه را توسعه بخشیده است.
در اوایل سال 0002،پیش از آنکه ائتلاف از نخبگان سیاسی و اقتصادی شکل بگیرد و اگوروف را به عنوان نامزد خود برای پست فرمانداری انتخاب کنند،شخصیتهای برجسته سیاسی محلی که در 6991 از گوربنکو حمایت کرده بودند-از جمله رئیس حزب کمونیست محلی،نمایندگانی از کالینینگراد که تازه برای بار دوم به انتخاب مجلس دوما برگزیده شده بودند،و مالک یک خط کشتیرانی باری محلی-با تهدید از پوتین خواستند که انتخابات فرمانداری را به تعویق اندازد و با انتصاب فرماندار تام الاختیاری از سوی خود برای کالینینگراد مستقیما اداره امور این منطقه را برعهد بگیرد."