چکیده:
هدف اصلی این تحقیق, بررسی رابطه بین نااطمینانی نرخ ارز واقعی و سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایران طی دوره زمانی 1340-1381 می باشد. در این راستا, ابتدا شاخص نااطمینانی نرخ ارز ناشی از نوسان پذیری نرخ ارز واقعی از طریق الگوی واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیو تعمیم یافته (GARCH) محاسبه گردیده و به عنوان متغیر جایگزین (پروکسی) نااطمینانی نرخ ارز واقعی در نظر گرفته می شود. آنگاه به منظور بدست آوردن رابطه بین نااطمینانی نرخ ارز واقعی و سرمایه گذاری بخش خصوصی، الگوی پویای خودتوضیح با وقفه های توزیعی (ARDL) بکار گرفته می شود. نتایج تخمین حاکی از منفی بودن اثر نااطمینانی نرخ ارز واقعی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در کوتاه مدت و بلندمدت می باشد. همچنین بررسی اثر سایر متغیرهای وارد شده در مدل نشان می دهد که تولید ناخالص داخلی و واردات کالاهای سرمایه ای اثر مثبت و معنی دار و نرخ ارز واقعی و سرمایه گذاری بخش دولتی اثر منفی و معنی داری بر سرمایه گذاری بخش خصوصی داشته است. نتایج آزمون هم جمعی نیز حاکی از وجود رابطه تعادلی بلندمدت میان متغیرها بوده و ضریب مربوط به جمله تصحیح خطا سرعت تعدیل نسبتا بالا به سمت تعادل بلندمدت را نشان می دهد.
خلاصه ماشینی:
"رشد، تورم، نرخ ارز و سایر متغیرهای مهم کلان نسبت به اقتصاد کشورهای صنعتی بیشتر در معرض نوسان هستند واثرات این نوسانات بالا از چندین دیدگاه- رشد، سرمایهگذاری وتجارت- در مطالعات تجربی اخیر مورد توجه قرار گرفته است.
هدف این تحقیق بررسی اثر نااطمینانی نرخ ارز واقعی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی در ایران طی سال های 1340-1381 میباشد؛ دراین راستا، این مقاله دارای سازماندهی زیر میباشد: دربخش اول مبانی و پایههای نظری موضوع و پیشینه تجربی Sunk Costs.
در بخش دوم نیز رابطه بین نااطمینانی نرخ ارز واقعی و سرمایهگذاری بخش خصوصی با استفاده از الگوی خودتوضیح با وقفههای توزیعی (ARDL) مورد برآورد قرار میگیرد.
Byrne& Davis.
Esquivel& Larrain.
Atella,Atzeni& Belvisi.
Hughes,Peersman&Piscitelli.
توصیف متغیرها و دادههای آماری مدل در تابع فوق، DUM, LMK, UNCR, LRER, LGI, LGDP, LPI به ترتیب سرمایهگذاری خصوصی، تولید ناخالص داخلی، سرمایهگذاری دولتی، نرخ واقعی ارز، نااطمینانی نرخ واقعی ارز، واردات کالاهای سرمایهای و متغیرهای مجازی میباشد و تمام متغیرها به جزء نااطمینانی نرخ واقعی ارز به صورت لگاریتمی وارد مدل شدهاندکه در آن تولید ناخالص داخلی ارزش کل کالاها و خدمات نهایی تولید شده در کشور در یک بازه زمانی معین را نشان میدهدکه با واحد پول جاری کشور اندازه گیری میشود و مبنای تئوریکی دارد.
شکل کلی الگو به صورت زیر است: (4) در مرحله بعد الگوی بلندمدت به صورت زیر مورد برآورد قرار میگیرد: (5) همچنین با استفاده از الگوی پویای ARDL ارائه شده علاوه بر آزمون وجود و یا عدم وجود رابطه بلندمدت بین متغیر وابسته و متغیرهای مستقل، الگوی تصحیح خطای کوتاهمدت نیز بررسی میشود.
نتایج حاصل از برآورد الگو نشان میدهد که: 1- واریانسهای شرطی بدست آمده از مدل GARCH (1,1) که به عنوان شاخص نااطمینانی نرخ واقعی ارز در نظر گرفته شده است، اثر منفی و معنیداری بر سرمایهگذاری بخش خصوصی دارد."