چکیده:
تحول نظام سیاسی ژاپن و کنشگران اصلی آن از دههء 90 میلادی تا سال 2004 بررسی شده است.اصلاحاتی که در نظامهای حزبی،انتخابات،بوروکراسی،و روابط دولتهای محلی با دولت مرکزی به تغییرات در جهتگیرهای سیاست در ژاپن منجر شده است مورد توجه قرار گرفته است.در این میان به نقش حزب لیبرال دموکرات به عنوان مهمترین کنشگر سیاسی توجه ویژه شده است.چنین گمان میرود که اجرای اصلاحات اداری و سیاسی در این دوره،موجب تغییر جهت سیاستورزی در ژاپن به سوی عملکرد دموکراتیک بوده است.
خلاصه ماشینی:
نمونه بارز آن هم این است که فقط اصلاحات را-که در نهایت موفق از کار
اعتقاد بر این بود که حوزه انتخابیه چند نمایندهای1عنصر محوری ماشینی است که نظام
تا اواخر سال 1992،توافق عمومی روز افزونی برای اصلاحات حاصل شده بود.
(بوروکراسی)در سال 1999 تا 2001 صورت گرفته است و اصلاحات سالهای اخیر
در این قانون یک ماده نیز درباره تبانی تدوین شده است که طبق آن هر گاه یکی
این مدعا رشد تعداد زنان انتخاب شده در مجلس نمایندگان از 2 درصد در سال 1991 به
انتخابات عمومی سال 2003 به دلیل روش حزب دموکراتیک ژاپن در به دست گرفتن
گفتنی است که این حزب در مورد
حوزههای انتخابیه با یکدیگر رقابت نمیکنند و از سوی دیگر به این دلیل است که اداره
شده است یا وی برای بهبود وجهه دولت باید عوض شود،بلکه خیلی ساده به خاطر آن بود
این شورا در گزارشی که یک سال بعد منتشر کرد دولت ژاپن را
Minister of State هنوز خیلی زود است که از تأثیر این تحولات بر ویژگیهای فرایند سیاست و از آن
وی از سال 2001 نخست وزیر بوده است و در تابستان 2003
است که نخست وزیر است و حداقل دو سال و نیم دیگر نیز در پست خود باقی میماند.
که چنین شده است و در ح-ل-د این امر به قیمت کم شدن قدرت رهبران جناحی تمام
رخ داده است به این زودی نمیتوان قضاوت کرد که آیا اختیار اعمال قدرت نخست وزیر
رخ داده است به این زودی نمیتوان قضاوت کرد که آیا اختیار اعمال قدرت نخست وزیر