چکیده:
مسأله تحقیق بر ترجمهها و اقتباسات و ارزیابی دقیق و تعیین جایگاه آنها در توسعهء ادبی کشورها و از آنجا اثر آنها بر تفکرات بشر بطور تنگاتنگ به دایرهء گستردهء نیاز اصول مهم هنری،اصالت ملی ادبیات ارائه شده و ظهور اثر ادبی اصیل ارتباط دارد. تاکنون نتایج اولیهء مطالعات ادبیات تطبیقی به شیوهای انکارناپذیر نشان داده است که موضوع اصالت مطلق در زمینهء خلق آثار هنری امکانپذیر نیست و اصالت ادبی با رد عناصر خارجی امکان ندارد. همانطور که عوامل موروثی تحت تأثیر محیط در ماهیت شکلگیری شخصیت فرد مؤثر است همانطور هم خلق اثر هنری تحت تأثیر آداب و رسوم البته با قدرتی متفاوت تحت الشعاع گرایشهای حاکم بر جامعه و فرهنگ قرار میگیرد. قرن روشنگری(قرن 81 در فرانسه)که به عنوان دورهای در توسعهء ادبیات اروپایی و شرقی از جمله ایران از طریق اقتباسات و ترجمهها اثری فوق العاده نمونه برجای گذاشت،خود تحت تأثیر شدید ادبیات بیگانه بویژه شرق در برههای رشد و نمو کرد که به دورهء روشنگری شهرت یافت و بر تمام ادبیات و افکار جهان تأثیر گذارد. متنی که ارائه خواهد شد تغییرات اجتماعی-تاریخی،ادبی-زیباشناختی و روانشناختی فرهنگی را بررسی و ارزیابی خواهد کرد که توسط آنها ارزشهای ادبی بیگانه با زندگی معنوی بومی کشورها سازگاری یافته و موجب تحول در نحوهء زیست شده و اعتقاد به ارتباط میان فرهنگها را به وجود آورده است.
خلاصه ماشینی:
"ادبیات ارائه شده و ظهور اثر ادبی اصیل ارتباط دارد.
شاخهء پربار در ادبیات تطبیقی به شمار آمده و تأثیر پرثمری در گفتگوی فرهنگها داشته است.
گستردهء بحث اصالت در هنر،اصالت ملی ادبیات ارائه شده و ظهور اثر ادبی اصیل ارتباط دارد.
شناسایی میشود و اثر اقتباس شده مانند اثری نو و جدید مینماید.
بدین طریق که محققان در مورد اثر اقتباس شده درجهء اصالت محلی و توسعهء
نتیجه این وضع مقدماتی،تغییراتی است که در مقیاس وسیع تحت تأثیر آثار ادبی اصیل اقتباس
از قرن روشنگری به عنوان نمونه دورهای در توسعهء ادبیات اروپایی یاد میشود.
از طریق ترجمه و یا اقتباس القا شده است.
از ترجمه از زبان دیگری مانند ترکی و یا عربی هم ناشی شده است و یا حتی اگر اصل اثر
مراتب مختلف اقتباس چون تغییر آگاهانه در متن اصلی برخوردار است.
نظام ادبیات و تعلیم و تربیت است:کتاب احمد که قالبی کاملا ادبی دارد شامل سلسله
فرانسوی به عنوان چرا به این جهت(کریستف بالائی همان کتاب صفحه 572)و فلسفی است با
نویسنده ندارد و اثر خود را به عنوان یک ترجمه ارائه میدهد و معتقد است که اصلاحات انجام
شده کاملا دارای انسجام و هماهنگ با وظایف مترجم است و آثار خارجی را تا نهایت درک
اما نمیتوان به خصوصیت اثر خلق شده که بعدها به وجود آمده است خرده
مهم نیست از کجا بلکه حاصل کار قابل اهمیت است چرا که اگر نتیجهء کار ما به یک اثر هنری معروف ختم شود براحتی الگوهای آن را به دست فراموشی میسپاریم."