چکیده:
در فرضی که زیاندیده بهطور همزمان مستحق دریافت مزایای تامین اجتماعی و دین مربوط به مسئولیت مدنی است،براساس راهحل حقوق ایران و برخی دیگر از کشورها،نهاد تأمین اجتماعی میتواند س از جبران خسارت زیاندیده به مسئول حادثه و بیمهگر مسئولیت او رجوع کند.پرسش ساده این مقاله این است:شیوه و شرایط رجوع نهاد تامین اجتماعی به مسئول حادثه چیست؟پاسخ این پرسش،پیچیده است و در حقوق ایران،به لحاظ وجود نهاد دیه،پیچیدهتر.نگارنده امیدوار است مقاله حاضر بخشی از این دشواریها را برطرف سازد و درعینحال توجه محاکم را به این مسأله معطوف دارد که به وقت صدور حکم به جبران خسارت بدنی،مزایای تأمین اجتماعی را در نظر بگیرند.
خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگر این راهحل در نهایت به نفع مسئول حادثه است زیرا به او اجازه داده میشود مبلغی را که،در فقدان تامین
وجود ماده 66 قانون تأمین اجتماعی برای رجوع سازمان در این فرض کافی است).
پرداخت کند،حق رجوع سازمان منتفی است مگر درصورتی که مبلغ مستمری از کارافتادگی بیش از مستمری بازنشستگی باشد که در این صورت بابت ما به التفاوت حق رجوع خواهد
سازمان تامین اجتماعی میتواند مبلغ مستمری را از محل دین مسئولیت واردکننده زیان
پرسش این است:آیا نهاد تامین اجتماعی میتواند تمام سقف مسئولیت واردکننده زیان را
اجتماعی آنها را جبران نکرده است نیز برای سازمان حق رجوع قائل شدهایم و حقوق
در مورد بحث ما هم اگرچه دین مسئولیت مدنی ظاهرا دین واحدی است اما اجزای متفاوتی دارد و در واقع میتوان بر این باور بود که اقلام مختلف خساراتی که واردکننده زیان
پرداختهای تامین اجتماعی را باید با هریک از این اجزای خسارت در مسئولیت مدنی تطبیق
رجوع سازمان تامین اجتماعی مستثناء شود و تمام مبلغ باقیمانده بابت خسارات مادی،ظرف
سازمان تامین اجتماعی از بابت مجازات واردکننده زیان محسوب نمیشود،طبیعی است که
تامین اجتماعی نمیتواند پس از جبران خسارت زیاندیده در مطالبه دیه قائممقام او شود زیرا
مشخص نیست که چه میزان از دیه بابت خسارات مادی است که سازمان تامین اجتماعی
4-نهاد تامین اجتماعی نسبت به آن بخش از مسئولیت واردکننده زیان که بابت لطمه به
باعث تشدید تعهدات مسئول حادثه هم شده است:واردکننده زیان هم باید دیه پرداخت کند و
سازمان تامین اجتماعی میتواند پرداختهای غرامتی خود را حداکثر تا میزان نصف دیه تعیین"