چکیده:
موتور رشد و توسعه اقتصادی سرمایه تلقی می شود، لیکن کشورهای در حال توسعه معمولا با کمبود سرمایه مواجه بوده اند. در گذشته ای نه چندان دور این کشورها برای جبران کمبود سرمایه از استقراض خارجی استفاده می نمودند ولی به دلیل بحرانهای ناشی از بازپرداخت آن، بسیاری از آنها دچار مشکل شدند. لذا، سعی نمودند از سرمایه گذاری مستقیم خارجی به جای استقراض خارجی جهت جبران کمبود سرمایه و ابزاری برای رسیدن به هدف رشد اقتصادی استفاده نمایند. در این تحقیق سعی شده است تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان می دهد که تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی کشورهای موردنظر که شامل اندونزی، مالزی، ونزوئلا، عربستان و ایران است مثبت بوده است. از طرفی، تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد تحت تاثیر سرمایه انسانی قرار دارد. همچنین، نتایج نشان می دهد که تاثیر سرمایه گذاری ناخالص داخلی بر رشد اقتصادی نیز تحت تاثیر سرمایه انسانی قرار دارد.
Capital is considered to be the engine of economic growth and development. Developing countries، however، are short of this pivotal factor of economic well beings. Until not too long ago these countries used to resort to borrowings from abroad to furnish this shortage. But in recent years، the developing countries have faced mounting foreign debts on one hand، and their inability to payoff these debts on the other hand. They are gradually being attracted to foreign investments. In this article، the impact of FDI on economic growth has been studied. The results indicate that FDI has a positive impact on the economic growth of the five countries under study (Indonesia، Malaysia، Venezuela، Saudi Arabia and Iran). Moreover، the degree of this impact is influenced by the quality of the human capital of each country. This fact holds not only for FDI but also for domestic investments as well.
خلاصه ماشینی:
"در تحقیق دیگری،حسن ورمزیار5با استفاده از روش اقتصادسنجی حداقل مربعات معمولی (OLS) ،حداقل مربعات تعمیمیافته (GLS) و رگرسیونهای به ظاهر غیرمرتبط (SUR) نشان داد که اندازهبازار کشور میزبان،میزان درجۀ باز بودن اقتصاد کشور میزبان،امکان خارج کردن سرمایه و سودهای بهدست آمده در کشور میزبان،رشد مورد انتظار بازار کشور مقصد و بهرهوری نیروی کار در کشورهای درحال توسعه اثر مثبت و معنیداری در جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در دورۀ 1970-1993داشته است و در حقیقت،رشد جریان سرمایهگذاری مستقیم خارجی به سوی کشورهای در حال توسعهدر دورۀ فوق به طور عمده به خاطر اصلاح ساختار اقتصادی این کشورها و تعهد به اقتصاد بازار بودهاست که موجب بهبود فضای سرمایهگذاری در این کشورها شده و نرخ برگشت سرمایۀ مورد انتظار دراین کشورها را افزایش داده است.
از طرفی،برای تخمین و تحلیل مدل از نرخ رشد متغیرها استفاده شده است و این کار به این دلیلانجام گرفته است که قابل فهمتر(سادهتر)است و میتوانیم به راحتی بپرسیم که تغییرات سهمسرمایهگذاری مستقیم خارجی در یک دوره به چه میزان باعث تغییر در رشد میشود؟و نیز اینکه آیاافزایش در این نوع سرمایهگذاری به افزایش در نرخ رشد منتهی میشود؟ مدل رشد مورد نظر به عنوان تابعی از نوسانات سرمایهگذاری مستقیم خارجی(و متغیرهایکنترلی)یک شیوۀ مناسب فراهم میآورد که دادههای تلفیقی کشورها با امکان هرچه بیشتر نسبت بهکشورهای فردی اجرا شود.
(1/6948)(14/3426)(5/5276)(2/7119) Durbin-Watson Star:2/0589 R-Squared:0/7411 F-Statistic:37/9191 Adj. R-Squared:0/6834 ضریب مثبت FDIHK نشان میدهد که تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادیتحت تأثیر میزان سرمایۀ انسانی موجود در کشورهای میزبان است."