خلاصه ماشینی:
"وی با مدنظر قرار دادن تفاوتهای دیدگاه ما از نام ایران و ایرانی بودن،به نسبت آنچه در تاریخ اندیشه با آن مواجه هستیم،نقطه چالشبرانگیز بحث را همین پرداختن به موضوعی دیروزی از نقطه نظری امروزی میداند5؛نکتهای که منحصر به تاریخ موسیقی نیست بلکه در تمام مطالعات تاریخی ممکن است رخ دهد،بهویژه اگر فاصله شرایط اجتماعی،فکری و تعاریف اولیه میان دوره مورد بحث و زمان انجام مطالعه زیاد باشد.
بازخوانی متون به مفهوم درک دوباره برخی مفاهیم و اصطلاحات فنی که قرنها است مورد استفاده نیستند،مطالعات تطبیقی با دیگر رشتهها به خصوص ادبیات (به جهت به دست آوردن تصویری مردمنگارانه)،رسالهشناسی و نسخهشناسی و ترسیم تاریخ تطور نظریه موسیقی در سرزمینهای اسلامی بهویژه ایران در حال انجام است(مخصوصا موضوع تبدیل مکتب مدرسی به منتظمیه)و حجم مقالاتی که امروزه درباره این مقولات وجود دارد به مراتب بیش از گذشته است20.
به جز این برخی هم(هرچند هنوز اندک)راهی به برخی از سنتهای عمده موسیقی غیر دستگاهی در فلات ایران گشودهاند که در حوزه موسیقیشناسی تاریخی قرار میگیرد اما تا رسیدن به نتیجهای که روشنکننده نکتهای تاریک در تاریخ موسیقی این سرزمین باشد مسیر طولانی در پیش دارند؛مانند برخی کارهای انجام شده بر دستان بندی تنبور و دوتار و رابطه آن با شیوه فارابی و صفی الدین ارموی،که ممکن است راه به روشن شدن تاریخ این دو حوزه غنی موسیقایی(که به زعم برخی بازمانده برخی گونههای موسیقی هنری ایرانی هستند)ببرد."