داستان ماه: بشارت سبز ادب و هنر

"خدمتگر به گام‌های سرور سپیددستان نگریست و با خود اندیشید: بی‌تردید درد پیکرش را فرا گرفته، ولی شوق خانه دوست وی را از پرداختن به خویش‌باز می‌دارد. سرور جوانان پردیس‌نشین فرمود: هرگز چنین نمی‌کنم. خدمتگر با دست‌به رو به رو اشاره کرد و گفت: پدر و مادرم فدایت‌باد. ساعتی دیگر، هنگامی که آثارمنزلگاه بعدی در دور دست نمایان شد، سیه‌چرده‌ای توجه خدمتگر را به خود جلب کرد. راهبر پاک‌نهادان فرمود: هان، این همان مردی است که گفتم. خدمتگر شتابان سمت مرد دوید و دارو خواست. رهگذر پرسید: چنین روغنی برای که‌می‌خواهی؟ خدمتگر پاسخ داد: سرورم حسن بن‌علی(ع) مرد گفت: مرا نزد او ببر. خدمتگر رهگذر را نزد امام روشن‌روانان برد. مرد دارو را به نزد فرزند رسول خداسپرد و گفت: پدر و مادرم فدایت‌باد! راهبر سپیدرویان فرمود: به خانه بازگرد، آفریدگار توانا پسری سالم و پیرو مابه تو بخشیده است."