پیشگامان تقریب: سید ابن طاووس 589 - 664 پرچم سبز حله معرفی و نقد

"دومین فرزند او«رضی الدین علی ابن طاووس»است که گاهی به طور اختصار«علی ابنطاووس»گفته می‌شود،و همین امر موجب شده تا در انتساب برخی از گزارش‌های تاریخی بین او وپدرش،اشتباه رخ دهد،چنان‌که در محل دفن رضی الدین که در حله،است،آن را به پدرش سید ابنطاووس نسبت می‌دهند با این‌که خود سید در«فلاح السائل»وصیت کرده که او را در نجف دفنکنند و همین کار را نیز انجام دادند. 2. سید شمس الدین فخار ابن معد موسوی(م 630 ق)صاحب کتاب«حجة الذاهب إلی إیمانأبی طالب»و از استادان مشهور زمان خود که شاگردان بسیاری از جمله«محقق حلی(م 676 ق)»راتربیت کرده و شاگرد دیگرش«شیخ شمس الدین محمد ابن احمد ابن صالح القسینی»است که در ایامکودکی و در سن هشت سالگی،به او اجازه نقل روایت داده است. آقا بزرگ طهرانی کتاب«الغرر و الدرر»را به او نسبت داده و گفته است:«کمال الدین ابی الفتوح حیدر ابن محمد ابن زید ابنعبد الله الحسینی شاگرد رشید الدین ابن شهر آشوب سروی بوده و در این کتاب از ابن شهر آشوب و قطبراوندی و عبد الله ابن جعفر درویستی و دیگران روایت کرده است». ارتباط سید با علمای اهل سنت از آن‌جا که ابن طاووس از نظر فردی و شخصیتی،اهل اجتناب از برخوردهایی بود که انسان را ازیاد خدا غافل می‌کند،و از نظر اعتقادی نیز،ایده خاصی نسبت به مسئله امر به معروف و نهی از منکرداشت(چنان‌که در صفحات پیش توضیح داده شد که ایشان امر به معروف را از لحاظ قلبی لازممی‌داند و ضرورت آن را بیش از این،واجب نمی‌داند)،احتمالا این دو ویژگی در برخوردهای شخصی ودر تعامل اعتقادی او با دیگران،مؤثر بوده است."