چکیده:
مقاله حاضر به معرفی و مقایسه دیدگاه کانت و خواجه نصیر الدین طوسی درخصوص تربیت اخلاقی میپردازد.هدف از نگارش آن بررسی تطبیقی نظرگاه کانت به عنوان فیلسوف معرف جهان غرب و خواجه نصیر الدین طوسی به عنوان یک متفکر اسلامی است تا از رهگذر آن بتوان راهبردها و راهکارهای عملی در تربیت اخلاقی را استنباط کند.
در این مقاله به ترتیب به معرفی و مقایسه نظرات این دو درباره ماهیت اخلاق،هدفهای تربیت اخلاقی و روشهای اساسی تربیت اخلاقی با استناد به آثار و نوشتههای اصلی آنها اشاره شده و در پایان نیز نتیجهگیری کلی بیان میگردد.
خلاصه ماشینی:
"جایگاه ویژهای برای اخلاق قائل است و دیگری نظرگاه خواجه نصیر الدین طوسی به
اخلاقی مربوط به حیطه عمل اراده آزاد آدمی است که در آن هرچیز باید برطبق آنها
moral obligation تکلیف اخلاقی که خاستگاه آن وجدان بیدار انسانی است آدمی را به ضرورت
آدمی،گرایش به کمال و انحطاط باهم وجود دارد و این نیروی تربیت است که
به نظر خواجه علم تربیت-تربیت اخلاقی-جزء صناعات بشری است که در
اولین و اصلیترین هدف تربیت اخلاقی از دیدگاه کانت تشکیل و تکوین منش است.
اودر این زمینه میگوید:نخستین کوشش در زمینهء تربیت اخلاقی همانا شکل دادن به
«خودپیروی»3،مرحلهای از تحول اخلاقی است که کانت از آن در تربیت اخلاقی
و اما از نظر خواجه نصیر الدین طوسی غایت و هدف نهایی تربیت اخلاقی رساندن
بازداری کودک از دروغگویی نیز از دیگر اهداف تربیت اخلاقی از نظر خواجه به
میباشد،و این از تفاوتهای اصلی نظرگاه کانت با نظریهپردازان اخلاقی است که پایه
چون هر روش تربیتی برای یک مرحله از تربیت اخلاقی مناسب است.
و اما تربیت اخلاقی مبتنی بر درک و فهم زمانی است که کودک دو مرحلهء پیشین را
روشهای اصلی در تربیت اخلاقی از نقطهنظر کانت و خواجه نصیر الدین طوسی مورد مقایسه
در انجام کردارهای اخلاقی از موارد تشابه مهم این دو دیدگاه است.
تربیت اخلاقی از دیدگاه کانت متفاوت است.
تأکید کانت و خواجه نصیر الدین طوسی هر دو به پرورش قوهء درک و فهم در
مراحل بالای تربیت اخلاقی شباهت روششناسی بین این دو دیدگاه را نشان میدهد."