چکیده:
آموزش جنسی یکی از موضوعهای مهم در حوزهی تربیت است و در چگونگی شکلگیری شخصیت انسان نقش مهمی داشته،بر افکار،عواطف و رفتارهای انسان تأثیرگذار است.با وجود اهمیت این موضوع،به ویژه در کشور ما،برنامههای آموزشی مدون و مناسبی در این زمینه وجود ندارد و اغلب نوجوانان آگاهیهای جنسی را از منابع نامناسب و با روشهای نادرست کسب کرده، اطلاعات کافی دربارهی این موضوع ندارند.در کشورهای عربی نیز با وجود آموزشهای جنسی متنوع به نظر میرسد که هنوز،بسیاری از نوجوانان فاقد آگاهیهای لازم در این زمینهاند.
هدف مقالهی حاضر بررسی اهداف،اصول،محتوا،شیوهها و فواید آموزشهای مناسب جنسی در فرهنگ اسلام و تحقیقات روانشناختی است.در این مقاله،با بررسی متون اسلامی و پیشینهی مطالعات روانشناختی،اهمیت و ضرورت آموزشهای جنسی،روشها و منابع مناسب آن و پیشگیری از انحرافات جنسی بررسی و در پایان،به نتیجهگیری دربارهی آموزشهای جنسی پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"در دیدگاه اسلامی،علاوه بر این،بر آموزش ارزشهای بهنجار و نابهنجار در تمایل و رفتار جنسی،آسیبهای بهداشتی،جسمی،روانی،اجتماعی و معنوی ناشی از انحرافات جنسی،شیوههای کنترل خود در مقابل انحرافات جنسی،احکام فقهی مربوط به حوزهی روابط دختر و پسر و راهبردهای آمادهسازی همهجانبهی برای ازدواج در دورهی نوجوانی و جوانی تأکید شده است.
به نظر میرسد که روش آموزشی باید،متناسب با سنین رشد،آگاهیدهنده،هدایتگر و پیشگیریکننده از انحرافات باشد؛بنابراین،از نادیده گرفتن پرسشها یا دادن اطلاعات نامفهوم و خیالی باید پرهیز شود و بهتر است والدین با یادگیری شیوههای آموزشی مطلوب،خود،عهدهدار آموزش جنسی فرزندان شوند.
4. آموزش حدود روابط دختر و پسر:لازم است روابط کودکان تحت نظارت غیر مستقیم والدین باشد؛زیرا گاهی،در این روابط،تمایلات همجنسگرایانه شکل میگیرد و آنها،دور از کنترل والدین،به التذاذ جنسی از همدیگر میپردازند؛ازاینرو،باید از دوستان و معاشران فرزندان شناخت کافی داشت و حتی روابط خواهران و برادران در خانواده کنترل کافی شود.
اسلام این محبت را لازم میداند؛ولی برای جلوگیری از بروز انحرافات،دستوراتی ارایه میکند؛مثلا تأکید شده است که بوسیدن بچهها و بغل کردن و نوازش آنها حدی دارد و نباید افراط و تفریط شود؛همچنین نباید افراد غریبه به طفل ابراز محبت کنند و او را نوازش کرده،ببوسند؛زیرا ممکن است سالها پیش از رسیدن به بلوغ باعث شود کودک تحریک جنسی گردد.
در دیدگاه اسلامی،علاوه بر محتوای مذکور،بر آموزش ارزشهای بهنجار و نابهنجار در تمایل و رفتار جنسی؛آسیبهای بهداشتی،جسمی،روانی،اجتماعی و معنوی انحرافات جنسی؛شیوههای پرهیز از انحرافات جنسی؛احکام فقهی مربوط به حوزهی روابط دختر و پسر و راهبردهای آمادهسازی همهجانبه برای ازدواج در دورهی نوجوانی تأکید میشود؛همچنین توصیه شده است که از برنامههای آموزشیای که دختران و پسران را از لحاظ جنسی تحریک میکند،پرهیز شود."