چکیده:
آینده جهان در قرن بیست و یکم، آکنده از رقابت، توسعه بازارهای نوظهور، عوامل
محیطی نامطمئن، رواج تکنولوژیهای برتر و گسترش تجارت است.شرط توفیق در این میدان
بهرهگیری از فرصتها و استقبال از چالشهای پیش روی است.تمام این موارد ایجاب میکند
که فرهنگ سازمانی و محیط خوب شناخته شود تا بتوان با انتخاب استراتژی مناسب در
دنیای رقابت باقی ماند.از این رو در این مقاله تلاش شده است تا رابطه تعاملی
استراتژی، فرهنگ سازمانی و محیط در سازمانهای صنعتی کشور بررسی شود.این عوامل در
قالب سه پرسشنامه تحت عنوان پرسشنامه استراتژی صنعتی کشور بررسی شود.این عوامل در
قالب سه پرسشنامه تخت عنوان پرسشنامه محیط پایدار و پویا دستهبندی شده وسپس بر
مبنای فرضیات تحقیق، ارتباط تعاملی آنها مورد آزمون قرار گرفته است.اطلاعات
جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار spsswin تجزیه و تحلیل شده و در پایان مدل
تعاملی استراتژی، فرهنگ سازمانی و محیط در سازمانهای صنعتی ارائه گردیده است.
خلاصه ماشینی:
"طراحی چنین مدل تعاملی مسأله تحقیق حاضر است، در این صورت مسأله مهمی که مطرح میشود این است که با توجه به نوع فرهنگ سازمانی و نوع محیطی که سازمان در آن فعالیت میکند، چه نوع استراتژی سازمانی به کار گرفته شود.
با توجه به این سه سطح، فرهنگ را اینگونه تعریف میکند:فرهنگ سازمانی مجموعهای از فرضیات اساسی است که افراد سازمان در مواجهه با مسائل، برای انطباق با محیط و دستیابی به وحدت و انسجام داخلی، کشف و ایجاد کرده و ثابت شده که سودمند و باارزشند و در نتیجه به عنوان روش صحیح ادراک، تفکر و احساس به اعضای جدید انتقال مییابد [11].
اما نکته مهم و اساسی این است که هیچ کدام از دستهبندیهای قبلی در مورد فرهنگ سازمانی که براساس بعد ثبات یا پویایی محیطی ارائه شدهاند، اصولا به طور مستقیم به استراتژی سازمان توجه نکردهاند.
شایان ذکر است که پرسشنامههای این تحقیق استاندارد بودند؛بدین معنی که برای سنجش فرهنگ سازمانی از پرسشنامه استاندارد دفت[26]، برای سنجش استراتژی سازمان از پرسشنامه اسنو و مایلز [18]، و سرانجام برای تعیین نوع محیط از پرسشنامههای پیشنهادی کریتنر[27]و هلریگل و اسلوکام[6]و عوامل تعیینکننده میزان پایداری و ناپایداری محیطی از نظر دونکن، اسنو و مایلز، لورنس و لورش و رابینز، استفاده شده است.
همچنین هنگامی که سازمانی دارای فرهنگ ضعیف است و ارزشهای مشترکی که وحدت و یکپارچگی، نوآوری و خلاقیت را در آن به وجود آورد نداشته باشد، معمولا به طور انفعالی به محیط پاسخ میدهد، اما اگر سازمان دریابد که به دلیل پویایی محیط حیاتش به خطر افتاده است، حداکثر استراتژی تحلیلی را انتخاب و اجرا میکند."