چکیده:
غذا و تغذیه در آموزههای دینی همچون سایر موضوعات، موردتوجه قرار گرفته است. مبدا پیدایش غذا از جانب خداوند است کهجهت تندرستی، تداوم حیات و توانمندی در انجام تکالیف به انسانعطا شده است. قریب به 250 آیه قرآنی و دهها روایت از معصومینعلیهم السلام بر اهمیت غذا و تغذیه دلالت میکنند. سوال این استکه اسلام، خوردن چه نوع غذاهایی را توصیه کرده است؟ چه مقدارباید غذا خورد؟ اسلام چند وعده برای خوردن را توصیه میکند؟ وبالاخره آداب خوردن غذا چیست؟ اینها پرسشهایی است که مقالهحاضر درصدد پاسخگویی به آنهاست.
خلاصه ماشینی:
از این رو قریب بهدویست و پنجاه آیه قرآنی و دهها روایت معصومین (علیهم السلام) در مورد غذا و تغذیهوارد شده است.
وقتی انسان غذای حلال را با نام خدا آغاز وبا شکر الهی به پایان میبرد، یقینا آن غذا موجب سلامتی، شادابی و شفابخشی او خواهد شد.
در قرآن به خوردن غذای طیب و حلال سفارش شده و از غذاهای حرام و خبیث منعشده است: یسئلونک ماذا احل لهم قل احل لکم الطیبات.
بنابراین طبق آموزههای دینی انسان میتواند با رعایت غذاهای حلال و حرام از هرنوع غذایی که پاکیزه و حلال است، اعم از غذای گوشتی، پروتئینی و غیر آن بهره ببرد و ازغذاهای حرام، خبیث و مضر برای بدن، پرهیز کند.
2 نیز امام صادق(ع) فرمود: «هر کس چهل روز خوردن گوشت را ترک کند، خلق وخوی او بد و زشت میشود.
اشاره شده است مثلا: انار، موجب نورانیت قلب و دور کننده شیطان است، معده را پالایشمیدهد، مقوی و نیروبخش است، غذا را هضم میکند و سبب اعتدال طبع میشود.
امام صادق فرمود: «صبحانه و شام بخورو در فاصله میان آنها چیزی نخور، چرا که موجب تباهی تن است، مگر نشنیدهایکه خداوند میفرماید: و آنان (بهشتیان) صبحگاهان و شامگاهان، روزی ویژه خویشرا دارند.
برخی بر یک وعده و آن هم صبحانه تأکید دارند، امام صادق(ع) فرمود: «مؤمن رابایسته است، تا غذا نخورده، از خانه بیرون نرود، چرا که این کار به او استواری بیشترمیبخشد.
امام علی(ع) فرمود: «شام خوردن پیامبران، پس از تاریکی شب بوده است.
پیامبر(ص) فرمود: «شستندستها، پیش از غذا شفای تن و مایه برکت در روزی است.