مجله خانه دانشجویی: دانشجویی در خانه پدری بهتر است یا خوابگاه؟ خانه ای از شن و مه خبر و گزارش

"«بعد از ماه اول،اختلاف سلیقه‌های‌ کوچکی مثل تعویض دمپایی‌ها کنار تخت یا خشک نکردن دست‌ها به‌ کوه‌های عظیم و حجیمی تبدیل شد که فکر می‌کردیم،امکان ندارد این‌ مشکلات حل و فصل شود اما همه‌ مشکلات آرام‌آرام حل می‌شود،نه به‌ این دلیل که رفتار بچه‌ها اصلاح می‌شود بلکه برای اینکه آدم بعد از ترم دوم،یاد می‌گیرد که با هرکس،چگونه رفتار کند و به اصطلاح،مدیریت اتاق را بر عهده‌ بگیرد. آن‌ها به زودی می‌فهمند که‌ باید زندگی تازه‌شان را به معنی واقعی‌ کلمه مدیریت کنند،بی‌آنکه کسی آن‌ها را راس ساعتی که می‌خواهند،بیدار کند و برای صبحانه،نان تازه بخرند!» اما مهم‌تر از حل‌وفصل مشکلات، آگاهی و شعوری است که در پس این‌ سختی‌ها پنهان شده،شعوری که شاید خودآزاری را برای کسانی که در این‌ دایره قرار ندارند،تداعی کند:«شاید همه ما زمانی که داشتیم شهر و رشته‌ دانشگاهی‌مان را انتخاب می‌کردیم،از مشکلات خوابگاه یا زندگی مجردی‌ و دانشجویی مطلع نبودیم ولی حالا انتخاب این نوع زندگی را به همه‌ پیشنهاد می‌کنیم."