هشت رباعی از غلام حسن اولاد (م-اندیش) ادب و هنر

"هشت رباعی از غلام حسن اولاد(م-اندیش) مانند پرنده بال می‌زد دل من‌ با نبض تو بی‌خیال می‌زد دل من‌ ناشی‌تر از این دزد ندیدم هرگز چون دست به سیب کال می‌زد دل من (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک حادثه بود این‌که پرپر گشتم‌ پروازتر از بال کبوتر گشتم‌ از بس که هوای آسمان ابری بود با پای خودم سوی قفس برگشتم (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک جرعه غزل به عاشق می بدهید یا یک دو سه بیت مست بر وی بدهید تا کوه چو گله در پی‌اش افتد راه- آهسته،به دست‌های او«نی»بدهید از دست تو ای عشق دل من خون است‌ لیلای منی بپرس حالم چون است‌ وقتی که دهان تو پر از لالایی‌ست‌ گر خواب به چشمم نرود مجنون است یادآوری با سپاس فراوان از یار فرزانه‌ی«فردوسی»و شاعر خوش‌کلام سرزمین شعر و شاعری،شیرازی مهربان و شیفته‌ی فرهنگ و ادب پارسی، غلام حسین اولاد(م."