چکیده:
اهدف مورد نظر این مقاله، شناسایی عوامل مؤثر بر بهرهوری نیروی انسانی و تعیین میزان تأثیر پذیری هزینه های تولید وصادرات کالاهای صنعتی از بهره وری نیروی انسانی در بخش صنعت کشور است. بدین منظور، با اتکاء به آمار سری زمانی صنعت(78-1373)، از یک سیستم معادلات همزمان استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین سیستم به روش I2SLS نشان می دهد که آموزش و مهارت نیروی انسانی تأثیرات مثبت و معنی داری بر افزایش بهره وری نیروی انسانی در طی دوره مطالعه داشته است. بهعلاوه، نتایج حاکی از آن است که افزایش در بهره وری نیروی انسانی، موجبات کاهش در هزینه واحد کار در بخش صنعت را فراهم آورده و با کاهش هزینه های تولید، این امر به نوبه خود، بعضا زمینه را برای افزایش صادرات کالاهای صنعتی طی دوره مذکور فراهم آورده است. از طرف دیگر، با استناد به نتایج حاصله، بهنظر نمیرسد که شدت صادرات این بخش تأثیر معنیداری بر بهبود بهره وری نیروی انسانی در طی دورة مورد مطالعه داشته باشد.
The multiple objective of this paper is: 1) to identify the effective determinants of labor factor productivity and 2) to measure the extent of the effect of labor productivity on production costs and export of manufacturing products in Iran. For this purpose، based on (ISIC-2 digit) time-series manufacturing data for (1994-99) period، a system of simultaneous equations system is utilized، using an I2SLS regression technique.
The results indicate the education and dexterity level of industrial labor force in Iran has had an appreciable and meaningful effect on labor productivity during the studying period. Moreover، increased labor productivity that was experienced by the industry، has resulted in a reduction in the unit labor cost، which in turn، has led to reduction in average cost of production، making Iranian manufacturing exports more competitive. The results do not show any significant and meaningful effect of manufacturing exports on industrial labor productivity، and thus، gives no support to the "learning-by-exporting" hypothesis.
The paper calls for an effective government policy to strengthen the integration and consistency of the industry's labor force education and specialization requirements with the educational programs within the higher education system in order to enhance the international competitiveness of the manufacturing sector in Iran.
خلاصه ماشینی:
"تحقیقات انجام یافته در سطح کلان نشان دادهاند که رشد اقتصادی و صادرات دارای همبستگی مثبت است؛ به علاوه، بسیاری ازکشورهای در حال توسعه همچون کشورهای تازه صنعتی شده، تلاش نمودهاند تا به منظور همیاری بنگاههای داخلی، جهت افزایش رقابتپذیری بینالمللی آنها، از ابزارهای سیاستگذاری متعددی چون یـارانـههای تولید، یـارانههای((R&D، سیاستهای نرخ ارز و برنامههای بازاریابی و تأمین مالی استفاده نمایند؛ لذا، سؤالاتی که میتواند در این زمینه مطرح شود، عبارت است از: عوامل اصلی که بر عملکرد صادراتی صنایع داخلی تأثیر گذارند، کدامند؟ سیاستهای دولت تا چه اندازه در شکل بخشیدن به فضای تجاری مؤثر واقع گردیده و موجبات کمک به صنایع داخلی را در رقابتپذیری بینالمللی فراهم میآورند؟ هدف ما در این مقاله آن است که تلاش شود تا در محدوده اطلاعات موجود، پاسخی برای این سؤالات فراهم شود.
همانگونه که گفته شد، در این مطالعه جهت بررسی تأثیر بهرهوری نیروی انسانی بر هزینههای تولید و صادرات در بخش صنعت کشور، از یک مجموعه معادلات همزمان متشکل از سه معادله شدت صادرات (XSI) هزینه واحد کار (ULC) و بهرهوری نیروی انسانی (LP) بهصورت زیر استفاده شده است: LP :بهرهوری نیروی کار(ارزش افزوده سرانه شاغلین)؛EDI : سهم شاغلان با آموزش عالی؛ EXPI: سهم شاغلان با سابقه کار بیش از 5 سال؛ PMI: در صد کارگاهها با مدیریت خصوصی؛ KL: شدت سرمایه (نسبت سرمایه به کار)؛ RD: شدت (R&D) )سهم هزینههای تحقیق و توسعه در کل تولید صنایع(؛ XSL: شدت صادرات )سهم صادرات از تولید( ؛ ULC: هزینه واحد کار؛ WR: نرخ دستمزد کارکنان بخش صنعت؛ AFL: سهم کارگاه در کل کارگاههای صنعتی؛ RCA: شاخص مزیت نسبی بخش صنعت )بر اساس آمار صادرات و محاسبه ضریب مکانی(؛ LCTC: سهم هزینه نیروی کار در کل هزینه تولید در بخش صنعت؛ Q: میزان تولید صنعت به قیمتهای ثابت؛ DS : درصد فروش داخلی از کل تولیـد در بخش صنعت؛ X(-1): صادرات بخش صنعت یا یک وقفه زمانی وL: نشان دهنده لگاریتم متغیر مورد نظراست ."