چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبکهای مقابله دختران فراری و غیر فراری در شهر تهران انجام شد.بدین منظور،تعداد 021 دختر از سه گروه انتخاب شدند: دختران فراری از مراکز نگهداری بهزیستی شهر تهران، دختران دانشآموز مقطع سوم متوسطه،و دختران غیر فراری از پارکها و فرهنگسراهای جنوب شهر تهران (در هر گروه 04 نفر).روش نمونهبرداری در گروه دختران فراری و دانشآموز روش تصادفی چند مرحلهای و در گروه دختران غیر فراری انتخاب شده از پارکها،و فرهنگسراها روش در دسترس بود.پرسشنامه سبکهای مقابله تهران (rcss) بر هر سه گروه دختران فراری و غیر فراری در دادند که بین گروه دختران فراری و غیر فراری در سبکهای مقابله هیجان مدار منفی تفاوت معنادار وجود دارد و دختران فراری در متغیر سبک مقابله هیجانمدار منفی نمرههایی بیشتر از دختران غیر فراری کسب کردند. اما در سبکهای مقابله هیجان مدار مثبت و مسأله مدار تفاوتی بین دو گروه به دست نیامد.
خلاصه ماشینی:
"همچنین،در پژوهش انجام شده در ایران دربارهء سبکهای مقابله دختران فراری که توسط
(8)- emotional-focused coping آمده از پرسشنامه سبکهای مقابله1موس2و بیلینگر3دختران فراری به طور معناداری(%39)
بیش از دختران غیر فراری(%37)از سبک مقابله هیجان مدار استفاده میکنند.
دختران فراری نشان میدهد که اغلب پژوهشها به بررسی نوع مقابله نوجوانان با آزار دیدگی
پژوهش حاضر بررسی کامل و دقیق انواع سبکهای مقابله مورد استفاده در گروه دختران
سبکهای مقابله این دو گروه آشکار شوند و راه حلهایی برای پیشگیری از فرار نوجوانان از
بنابراین،سؤال پژوهش آن است که آیا بین گروه دختران فراری و غیر
به منظور نمونهگیری از دختران دانشآموز غیر فراری انتخاب شد تا به این وسیله،شرایط
روش نمونهگیری گروه دختران غیر فراری دانشآموز نیز روش
روش تصادفی نظامدار به عنوان گروه نمونه دختران غیر فراری دانشآموز انتخاب شدند.
مشاهده میشود تنها در سبک مقابله هیجانمدار منفی تفاوت معناداری بین گروهها موجود
گروه دختران غیر فراری(دانشآموز و سایر)در سبک مقابله هیجانمدار منفی،هیجانمدار
همچنین گروه دختران فراری با گروه دانشآموز در خرده مقیاس عدم درگیری رفتاری نیز
نمره دختران فراری در خرده مقیاس مصرف مواد به طور معناداری بالاتر از گروه دختران غیر
اما نتایج پژوهش حاضر که حاکی از نبود تفاوت معنادار بین دختران فراری و
غیر فراری در خرده مقیاس عدم درگیری ذهنی است با نتایج پژوهش رابرتز(2891)و چان و
اسپرینگر(5002)ناهماهنگ است که نشان داد نوجوانان فراری برای مقابله با شرایط استرسزا
به طور معناداری بیش از دختران غیر فراری از عدم درگیری رفتاری استفاده کردهاند،عدم
است که دختران غیر فراری با استمداد از آنها با مشکلات مقابله میکنند و از این رو،"