خلاصه ماشینی:
"در فصل اول یا مقدمهی نویسنده با طرح این سؤال که چرا کشورها از موافقتنامههای بین المللی متابعت میکنند و چگونه نهادهای بین المللی کشورها را به متابعت از آنها وامیدارند،کلیاتی از نحوهی تنظیم فصلها را میآورد؛سازوکار متابعت که متغیر مورد استفادهی وی در کتاب است، تعریف میگردد؛مجموعا در این قسمت بحث نظری پیرامون اقادامات نظارتی،سازوکار متابعت و قدرت نهادهای بین المللی ضعیف و کلیات تحقیق و کتاب بیان میشود.
در فصل دوم برای انطباق مناسب این کتاب با متن نظریهپردازی روابط بین الملل،نویسنده کوشیده است مطالعات و منابع مربوط به نهادهای بین المللی مورد بررسی قرار دهد،بحث فصل این است که نهادهای بین المللی میتوانند با بکارگیری سازوکارهای دیگر غیر از سیاست چماق و هویج،بر سیاست ملی کشورها تأثیر بگذارند.
برای افزایش توان نهادهای بین المللی نیز او پیشنهاد دادن اختیارات به گروههای فشار داخلی را میدهد تا محیط استراتژیک را که دولتها در سطح ملی با آنها روبرو هستند،تغییر دهد و لذا نهادهای بین المللی میتوانند فشار سیاسی را بیشتر کرده و موقعیت اطلاعاتی گروههای فشار طرفدار متابعت را زیادتر کنند.
این کتاب برمبنای سنت انتخاب (به تصویر صفحه مراجعه شود) عقلانی شکل گرفته و نیز راه را به روی تأکید ساختارگرایی در مورد نقش عقاید،ایده و اهداف نجاری تأثیرگذار بر رفتار دولتها باز گذاشته است و در صدد رفع مشکل بوده،لذا چهارچوب عقلگرایی را برای ورود بازیگران غیر دولتی و سازوکارهای داخلی به حوزهی مطالعه نهادهای بین المللی ایجاد میکند."