چکیده:
علاوهبر توضیحات مندرج در مقالهی حاضر،ذکر این نکته ضروری است که اغلب کلاسهای درس مدارس ما در بهترین شرایط،دارای سه ردیف میز و نیمکت با فاصله 80-60 سانتیمتر از هم هستند که در هر ردیف،5 میز و نیمکت(جمعا 15 میز ونیمکت)چیده شده است.در چنین وضعیتی طرفداران نظریهی«مثلث حیات»باید به این سؤال اساسی هم پاسخ دهند که چند نفر از 30 دانشآموز یک کلاس،بین دو ردیف فضای خالی بین میز و نیمکتها میتوانند پناه بگیرند و بقیهی دانشآموزان چگونه باید از جان خود حفاظت کنند؟در شمارهی پاییز سال 1388 رشد آموزش جغرافیا،مقالهای با عنوان «آموزشهای نادرست در مانورهای زلزلهی مدارس»به قلم آقای غلامرضا باقری چاپ شده بود و طی آن،روشهای مقابله با زلزله که در مانورهای زلزلهی مدارس و کتاب«آمادگی دفاعی»سوم راهنمایی پسران و دختران توصیه شده است را نقد کرده و شیوههای پناهگیری ارائه شده را نادرست خوانده بود. مطالب مندرج در مقالهی مذکور،بهطور کامل ترجمهی نظریات آقای داگلاس کاپ1است که در سالهای اخیر در برخی از سایتهای اینترنتی داخلی آمده بود. با توجه به اینکه مطالب بخش زلزلهی کتابهای آمادگی دفاعی با مسئولیت «دفتر برنامهریزی و تألیف کتب درسی»و توسط کارشناسان محترم«پژوهشگاه بین المللی زلزلهشناسی»تدوین میشود،از آقای دکتر مهدویفر که ریاست گروه آموزش همگانی این مرکز را برعهده دارند،خواسته شد تا پاسخ مطالب مندرج در مقالهی«آموزشهای نادرست در مانورهای زلزله مدارس»را به صورت مستدل ارائه کنند که در این شماره پاسخ ایشان را ملاحظه میفرمایید.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) آموزش پناهگیری در مانور سراسری زلزله و ایمنی در ایران مانور زلزله و ایمنی در مدارس مانور سراسری زلزله و ایمنی در مدارس که یازدهمین دورهی آن در هشتم آذرماه سال جاری برگزار شد،جزو معدود مانورهایی است که در جهان به صورت منظم اجرا میشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) روش پناهگیری توصیه شده موسوم به DCH در سال 4002،داگلاس کاپ،یکی از افرادی که در تیمهای امداد و نجات آمریکا سابقهی زیادی دارد،روشی دیگر به نام«مثلث حیات»را پیشنهاد کرد.
طبق این مطالعه،برای کشوری مانند ترکیه که شرایطی تقریبا مشابه ایران دارد،همچنان روش DCH بسیار بهتر از روش مثلث حیات میتواند افراد را نجات دهد.
با توجه به موارد فوق،روش مثلث حیات تنها برای کسانی میتواند بهتر از DCH عمل کند که اولا در ساختمانی با سقف بتنی حضور داشته باشند، ثانیا یک زلزلهی بزرگ را تجربه کنند و ثالثا در منطقهای قرار گرفته باشند که شدت زلزله آنقدر بالا باشد که سقف ساختمان فروبریزد.
نسبت تعداد افرادی که در اماکنی با سه شرط فوق زندگی میکنند،نسبت به سایر افرادی که رعایت توصیههای DCH بر ایشان بهتر از توصیههای مثلث حیات است،چهقدر است؟مطالعهای جدید روی این مبحث شده است Mahdavifar et alṣ2010 که نشان میدهد این نسبت برای ایران رقم خیرهکنندهی 21/000:1 است؛یعنی در مقابل هر نفر که روش مثلث حیات برایش مفید است،21/000 نفر قرار دارند که روش DCH برای آنها مفیدتر است و توصیههای مثلث حیات میتواند برای آنها خطرناک باشد."