شعر در این دهه آخر: نقدی بر شعر محمد رضا فشاهی معرفی و نقد

"شاید مزیت‌ شاعران جوان(بمناسبت قرار گرفتن در محدوده‌ای از زمان نه این جائی‌ بلکه همه‌جائی)و بطور کلی همه هنرمندان سال 04 به بعد-بر خوردن‌ در ابعاد مسائل و پیچیده‌های سیاسی،اجتماعی خاصی بود که نسلهای گذشته‌ در مواجهه با آن‌ها درد خفیفتری را حس کرده بودند،قسمتی از این مسائل‌ با این شکل‌ها دیده شدند:شکل بلاتکلیفی-شکل سردرگمی آدمها در مراحل‌ انتقالی نظام ارزشهای سیاسی،اجتماعی و ایضا بدنبال آن و همراه آن‌ ادبیات و هنر به مفهوم عام کلمه-شکل پرخاش به قوانین و نهادهای لنگ‌ شده در زمینهء فرهنگ عمومی-شکل ناباوری و بی‌اعتقادی-شکل عدم‌ توانائی و قدرت انتخاب بین علم و ایدئولوژی-شکل پرداخت و پیرایش‌ در روبنا و غفلت و عدم درک از آنچه انگل لایه‌های تشکیل‌دهنده زیر بناست چه در سیاست و اقتصاد،چه در ادبیات و هنر-شکل بی‌حرمتی به‌ وجدان اخلاقی و سنتهای دیرین چه به جا و چه نابجا-و..."