خلاصه ماشینی:
"در دوران پادشاهی شاه عبس پیروان همه ادیان از عیسوی و یهودی و زرتشتی در هر شهر،محلهای مخصوص به خود داشتند و در آنجا با کمال آزادی مطابق آداب و رسوم ملی و دینی و اجدادی خود زندگی میکردند،حتی حق داشتند که متهمان و مجرمان حقوقی یا جزائی هم مذهب خویش را هم،خود محاکمه و مجازات کنند و محاکم شرعی و عرفی ایرن جز در موارد خاص در کار ایشان مداخله نمیکردند.
درباره آزادی پیروان مذهب مختلف در ایراان انتونیو دو گوهآ کشیش عیسوی که در سال 0101 هجری قمری به ریاست هیاتی از روحانیان مسیحی به فرمان فیلیپ سوم پادشان اسپانی برای تبلیغ دین عیسوی از هندوستان به ایران فرستاده شد در سفرنامه خود چنین نوشته است: «به شاه گفتم خواهش میکنم اکنون که مرا به اروپا میفرستید به خلیفه ارامنه نیز امر کنید که همراه من بیاید و پای پاپ را مثل اسقفان دیگر ببوسد و به اطاعت وی درآید."