خلاصه ماشینی:
"این کتاب دربارهی موارد عمومی و عادی است؛مانند اینکه کدام نوع خیابانهای شهری امناند و کدام نیستند؟چرا برخی پارکها جالب و خوبند و برخی دیگر دامهای گناه و مرگ؟چرا برخی زاغهها،زاغه باقی میمانند و زاغههای دیگر با وجود مخالفتهای رسمی،زاغهزدایی میشوند؟و چه عاملی مرکز شهر را تغییر میدهد؟یک محلهی شهری چیست و چه کاری انجام میدهد؟زیرا تنها از این راه میتوان آموخت که کدام اصول برنامهریزی و کدام اقدام در بازسازی میتواند موجب سرزندگی اقتصادی و اجتماعی شهرها گردد.
اگر آنها به تعداد حضور داشته باشند،نگهبانان خیابانها و پیادهراهها هستند،فعالیت آدمهایی که به دنبال انجام مأموریتی با کاری با هدف تأمین مایحتاج و غذا هستند،به خودی خود جاذبهای برای دیگران است و نکتهی آخر اینکه تماشای مردم،سایر مردم را جذب میکند،ولی از نظر معماران شهر و برنامهریزان شهری بیمعنی است.
همانندسازی کودکان زمانی که خیابانهای سرزندهی شهر که زندگی عمومی ساکنان شهر (به تصویر صفحه مراجعه شود) است از بین برود و کودکان از این خیابانها به پارکهای معمولی و یا زمین بازیای که در پروژههای خانهسازی جدید،ساخته شدهاند منتقل شوند،باعث میشود کودکان از زیر چشمان نسبت زیادی از بزرگسالان به مکانی منتقل شوند که در آن حضور بزرگسالان کم یا هیچ است.
مناطق شهری از نظر اقتصادی و اجتماعی مکانهای مطلوبی برای خلق تنوع خواهند بود و به بهترین توان خود دست خواهند یافت،اگر دارای اختلاط خوبی از کاربریهای اصلی، خیابانهای متناوب،ترکیبی از ساختمانهایی با سنین مختلف و تمرکز بالای جمعیت باشند."