خلاصه ماشینی:
"Asiatique de Paris Collection,Chavannes Bequest (به تصویر صفحه مراجعه شود) علائم چینی بالا،داستان فکاهی(سیائو-هوآ)معنی میدهد،سیائو هوآ،که یک سبک ادبی واقعی بشمار میرود،در چین باستان بسیار مورد توجه قرار داشت.
اما این دزد هم در فصاحت دست کمی از استاد ندارد و موفق میشود دلایل او را بر ضد خودش بکار برد و او را محکوم کند؛او دست آخر میگوید:«حال که مردم مرا«چی-یه راهزن»میخوانند،نمی- دانم چرا ترا،که عوام فریبی بیش نیستی، کنفوسیوس راهزن خطاب نمیکنند!» بعدها،در دربار امپراتوران،این نوع سخنان فکاهی،متخصصانی پیدا کرد که 2l«کو-کی»خوانده میشدند.
دورهء جدید و ورود تمدن غربی،کاری برای پر کردن این گودال انجام (به تصویر صفحه مراجعه شود) موش خوب برای گربه خوب یک گراوور چینی چند رنگ،متعلق به قرن 91،که نشاندهنده یک داستان فکاهی قرن شانزدهم است،موسوم به «پنج موشی که در پایتخت شرق شر بپا کردند».
» یک روایت ژاپنی تنظیم شده از این حکایت آخر وجود دارد:«یک سامورایی که مردی را بهمراه داشت،در راه یک موش مرده پیدا میکند.
پدری با پسرش راه میسپرد ناشناسی 1lبچه را دید و پرسید:«کیست؟»پدر جواب داد: او،داماد نوه دختری نهمین نسل از نوه سببی یک صدر اعظم»مرد موردنظر یک امپراتور از همین سلسله است،یعنی به بیان دیگر پسر من است!» «چهچنگ-کیون»،نویسندهء مجموعهیی موسوم به«خنده شادمانه»(سیائو-ته-هائو)که در 9371 منتشر شد،و حکایت بالا در آن آمده است،اضافه میکند:«باید قیافه شخصی را بخود داد که با تمام وجودش ادعای نجیبزادگی می- کند و آنگاه جوابها را بدون انقطاع بیرون داد."