خلاصه ماشینی:
کتاب صفوة الصفا نوشتهء ابن بزاز اردبیلی از زمرهء کتب تذکرهء عرفاست که گرچه نام آن معروف است،ولی در مجموع کمتر مورد استفاده قرار گرفته و تحلیل و تبیین شده است.
صفوة الصفا ربع قرن پس از درگذشت شیخ صفی تکمیل شده است(957 ه ق).
چون میان محققان در صحت انتساب صفوة الصفا و یا دست کم در مورد نسبت شیخ صفی و اینکه سید بوده است یا نه؟و آیا سید حسینی بوده یا حسنی؟اختلاف نظر وجود دارد و برخی بکلی منکر نسبت سیادت صفی الدین شدهاند(ر.
در همین کتاب نفوذ شگفتانگیز خلقی شیخ صفی الدین در زندگی و مرگ نمودار است و اگر ما خود نظایر این صحنه را در عصر خود ندیده بودیم،نمیتوانستیم صحت آن را باور کنیم:«کوه و صحرا از فوج در فوج،موج میزد و مردم را از غایت ازدحام مجال زیارت نمیبود؛ امیر علی خوانچی با صد مرد زورمند ایستاده بودند که مردم را از غلبه منع میکردند به ضرب چوب.
خود شیخ صفی به استظهار همین رابطهء جاذب و مجذوبی که با تودههای شهری و روستایی و ایلیاتی داشته،در امور حکومتی و سیاسی،مداخلات بجا و خیرخواهانه مینمود (ص 504-804)و متقابلا مورد توجه خاص بزرگان زمان بود (نمونه موقوفات و مکاتبان خواجه رشید الدین فضل الله همدانی راجع به او،ر.
». چون زمانی برآمد دیدم که شیخ مرا در بر گرفته و گفت: فرزند،زهد پیش ما چه کند؟زاهد شمایید که سر بر متاع(قلیل دنیا)فروآوردهاید!همت این طایفه[یعنی عرفا]بر آن است که سر به آخرت فرونیارند تا به مطلوب رسند....
از جمله فواید این کتاب،تفسیرهایی است که شیخ صفی الدین از اشعار عرفانی گذشتگان(عطار و مولوی و عراقی و...
کلید واژه های ماشینی:
وصفی از صفوة الصفا
،
عارفان
،
کتاب
،
شیخ صفیالدین
،
کرامات
،
توبه
،
مردم
،
شیخ صفی
،
کتاب صفوة الصفا
،
شعر