خلاصه ماشینی:
"همچنین مسئله خاک هم مطرح است که آب را کم یا بیش در خود نگاه میدارد؛ با باروری متغیر و خطر کموبیش حاد فرسایش؛ و عمق زمین،که منابع آب قابل دسترسی برای شبانان بطور مستقیم یا نامستقیم،به شرط حفر چاه عمیق،در خود دارد یا ندارد،و بالاخره پوشش سبزی که اساس زندگی گلهها و انسانها را تشکیل میدهد.
به علاوه بز در منطقه ساحل از یکسو بیشک برای گیاهان نادر آفتی بشمار میرود،اما از سوی دیگر و در عوض،تنها حیوانی است که امکان بهرهبرداری از مناطق گیاهداری را میدهد که برای تمام جانوران دیگر غیرقابل دسترسی است،مثلا راههای سنگلاخ بزرو.
در پیوندهای دوستی مردم وداب،پئلهای برورو،از یک سنت دیرینه کمک،پیروی میکنند که«حبانائه»(به خط Poular ،زبان پئلها)نام دارد و آن نوعی قرارداد یا پیوند است بین دارنده دام یا«کباندو» (به تصویر صفحه مراجعه شود) Photo FAO,Rome (کسیکه میبندد)و کسیکه میخواهد برای خود گلهیی ترتیب دهد یا«کباناآدو»(کسیکه بسته میشود).
مردم مناطق ساکن را سیاهان تشکیل میدهند که از یکسو ارزن لازم برای غذای کوچنشینان و از سوی دیگر نیروی کار برده- داری را که از نظر فرهنگی بسهولت قابل جذب است،در اختیار آنان قرار میدادند.
در ضمن، درون منطقه عادی کوچنشینی،رابطه بین فشار انسانها و محیط،هرچند گاه از طریق بیماری- های دامی که مردم از مقابله با آن ناتوانند، و نیز با بروز خشکسالیها و جنگهای میان کوچنشینان که گاه به توزیع مجدد دامها و اسیران ناشی از بخش جنوبی ساحل میانجامید، تعادل خود را باز مییافت."