چکیده:
امروزه یکی از مسائل مهم در ارتباط با آموزش مدیران مدارس آشنا کردن آنها با حقوق کودکان است. با توجه به اینکه وضع قوانین به تنهایی ضامن اجرای آن ها نیست. بنابراین، آشنائی مدیران مدارس با قوانین و حقوق مربوط به کودکان و اجرای آنها امری ضروری تلقی می شود. این پژوهش باهدف بررسی میزان آگاهی مدیران آینده مدارس کشور نسبت به حقوق دانش آموزان با استفاده از روش توصیفی انجام شد. جامعه این پژوهش کلیه دانشجویان نیمسال آخر رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی در مقطع کارشناسی بود. از بین دانشگاهای تهران، دو دانشگاه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب وابزارپژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته های این تحقیق بیان کننده آن است که مدیران آینده مدارس کشور نسبت به حقوق دانش آموزان آگاهی های لازم را ندارند و بر این اساس پیشنهاد می شود قوانین مربوط به حقوق دانش آموزان در برنامه های درسی رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی در قالب دو واحد درسی گنجانده شود.
خلاصه ماشینی:
"2 آیا دانشآموزان میتوانند آزادی بیان داشته باشند؟ در ارتباط با این مؤلفه در اصل 26،27 قانون اساسی و بند 1 ماده 122،بند 1 ماده 13 وماده 15 کنوانسیون حقوق کودک و بند 2 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 20حقوق بشر صریحا آمده است که: «احزاب،جمعیتها،انجمنهای سیاسی و صنفی و انجمنهای اسلامی یا اقلیتهای دینیشناختهشده آزاد هستند مشروط به اینکه اصول استقلال،آزادی،وحدت ملی،موازین اسلامیو اساسی جمهوری اسلامی را نقض نکنند.
افتههای پژوهشسؤال پژوهش آیا دانشآموختگان رشته مدیریت و برنامهریزی آموزشی نسبت به حقوق قانونیدانشآموزان که در کنوانسیون حقوق کودک،قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و آییننامهانضباطی وزارت آموزش و پرورش آگاهی دارند؟ جدول 1:مؤلفۀ خشونت و بدرفتاری والدین نسبت به کودک خود در خانواده (به تصویر صفحه مراجعه شود)یافتههای پژوهش دربارۀ مؤلفه اول پژوهش(خشونت و بدرفتاری والدین نسبت به کودکخود در خانواده)نشان میدهد که مدیران آینده مدارس کشور نسبت به اولین سؤال این مؤلفه،(مبنی بر اینکه مدیران باید بدرفتاری با کودک را به مراکز ذیربط گزارش دهند)،نسبتا آگاهیداشتهاند،ولی از نظر آماری،اختلاف بین اطلاع پاسخگویان از گزارشدادن بدرفتاری با کودک به مراکز ذیربط با اطلاع نداشتن آنها تفاوت ظاهریداشته و این تفاوت معنادار نبودهاست،اما دربارۀ این سؤال که آیا در صورت نیاز مدیران باید در دادگاه علیه خانواده کودکشهادت دهند،اطلاع مدیران کمتر از اطلاع نداشتن آنها بوده و از نظر آماری این تفاوت معناداراست.
با تأکید به لزوم مراقبتهای ویژه از کودک در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر،کنوانسیون حقوق کودک،قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،اسناد و احکام سازمانهایتخصصی سازمانهای بین المللی مربوط به رفاه کودکان،لازم است تمام اقشار جامعه از جملهوالدین و مسئولان در نظام آموزش و پرورش حتی خود کودکان،دربارۀ این قوانین آگاهیداشته باشند و ضمن احترام به آنها در اجرای صحیح آنها کوشا و مشارکت داشتهباشند."