خلاصه ماشینی:
و باز بعضی گفتند میان این روز و میان نوروز صد شبان روز بود،یعنی پنجاه روز و پنجاه شب؛بدین سبب سده نام کردندش،اما سبب آتش افروختن اندر وی آنست که اندر آن شب ارمائیل که وزیر بیور اسب بود مردی نیکو نیت بود و چون ضحاک هر روز دو مرد از بهر ماران خویش فرمود این ارمائیل از آن دو مرد یکی را بکشتی و یکی را رها کردی و او را گفتی تا از جهانیان پنهان شدی بجائی که کس خبر ایشان نیافتی،و چون افریدون بر ضحاک ظفر یافت این مردمان آزاد کردۀ ارمائیل سد مردم شده بودند و همه اندر کوه پنهان بودند و ارمائیل پیش افریدون آمده بدو تقریب کرد و این با وی بگفت.
زین الاخبار گردیزی بر لشکر زمستان نوروز نامدار#کردست رای تاختن و قصد کارزار وینک بیامدست به پنجاه روز پیش#جشن سده طلایۀ نوروز و بهار منوچهری اسفند این ماه بنام فرشتهایست که در آیین زردشت مقام و اعتباری مهم دارد.
(التفهیم-ابو الریحان) این روز را نوروز گویند زیرا که سر سال باشد و شب با روز برابر شود و سایهها از دیوارها بگذارد و آفتاب از روزنها اوفتد و رسم مغان اندر روزگار پادشاهی ایشان چنان بودی که خراجها اندرین روز افتتاح کردندی و عجمیان چنین گویند که اندرین روز جمشید بر گوساله نشست و سوی جنوب رفت بحرب دیوان و سیاهان،و معنی زنگیان باشد.
این روز نوزدهم(فروردین)را فروردیگان گویند و این روز موافق ما هست،و اندر رسم مغان چنان رفته است که هر روزی موافق نام آن ماه بود که اندرو باشد آن روز را بزرگ دارند.
او را هم بسبب توافق با نام ماه بزرگ دارند،و اندرو جشن سازند و گویند این روز بنام فرشتهایست که بر آتش موکل است.