خلاصه ماشینی:
"مقدمه در این نوشتار سعی بر آن است تا با بررسی چالشهای موجود در بخش کشاورزی بویژه شرایط خاص ژئواکونومیک ایران با نگاهی به ویژگیهای اقتصاد کشاورزی ایران در ابعاد تولید و مصرف،آنچه فراروی سرمایهگذاران داخلی و خارجی میباشد،راهکارهایی مدون و عملی فراروی تصمیمگیران فرابخشی که مأموریت حفظ سرمایههای موجود و جذب سرمایههای جدید داخلی و خارجی را عهدهدار هستند قرار دهد و موازنه را به نفع تمایل به سرمایهگذاری در قبال ملاحظه ریسک و تهدیدها و چالشهای آن رقم زند تا از دید سرمایهگذاران داخلی و خارجی،راهکاری برای افزایش رغبت و ریسکپذیری فعالیت در این بخش بیابد.
هرچند سهمن بالای بخش خصوصی موجب شده است در مواردی که نرخ بازگشت سرمایه پایین بوده است؛بنگاه تعطیل و سرمایه آنها به سمت بخشهای خدمات رفته و موجب افزایش نرخ بیکاری،مهاجرت به شهرها و دست آخر کاهش تولید در این بخش میشود، بنابراین باید از حالت فعالیتهای یی که به صورت اقتصاد معیشتی است به سمت فعالیتهای سودآوری برود.
از مهمترین راهکارهای حفظ و افزایش سرمایهگذاری داخلی و خارجی میتوان از عناوین زیر یاد کرد: 1-ثبات قوانین و مقررات 2-معافیتهای مالیاتی و عوارض 3-تقویت بیمه اقدامات راهبردی برای حفظ و توسعه زیرساختهای سرمایهگذاری همانگونه که قبلا گفته شد نزدیک به 95 درصد کشاورزی سهم بخش خصوصی است،که از طرفی یک مزیت است و از طرفی با کوچکترین بحران بازار و شرایط اقلیمی،سرمایه به بخشهای دیگر منتقل میشود.
این در حالی است که افزایش قیمت برخی نهادهها و از جمله حاملهای انرژی تأثیر مستقیم بر قیمت تمام شده کالاهای کشاورزی و ستاندهها در قیاس با دادهها و بهرهوری بخش کشاورزی دارد که باید در آن اندیشید و طرح هدفمند کردن یارانهها نیز عنایت ژرفی به موضوع داشته باشد."