چکیده:
دانشگاه مجازی بین المللی یکی از مفاهیم نسبتا جدیدی است که در مباحث آموزش عالی، به آن توجه شده است. اساسا، دانشگاه مجازی بین المللی برای پاسخ به نیازها و مسائل جامعه جهانی تشکیل شده و توسعه یافته است. به عبارت روشن تر، سه وجه یا جنبه عمده در این برنامه جدید نهفته است: وجه اول، رویکرد بین المللی است که در آن، دانشگاه مجازی بین المللی از وضعیت دانشگاه سنتی، که به جامعه محلی و ملی معطوف است، فاصله گرفته و رویکردی بین المللی را در دستور کار قرار می دهد. وجه دوم، رویکرد فناوری است که در آن، دانشگاه مجازی بین المللی از ICT و شبکه سازی در عرصه بین المللی بهره می گیرد؛ وجه سوم، رویکرد بین رشته ای است که از طریق ارائه برنامه های درسی بین رشته ای، فارغ التحصیلان این دانشگاه به گونه ای تربیت می شوند که بتوانند با مسائل جدید در جامعه جهانی مواجه شوند و برای کار در چنین محیطی آماده شوند. مقاله حاضر ضمن مرور این سه رویکرد، رهیافت دانشگاه های مجازی بین المللی را برای جامعه ایران بحث و بررسی می کند.
خلاصه ماشینی:
"اینان بر اساس مطالعهای که برای سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی (OCED) انجام دادهاند IOH را چنین تعریف کردهاند: «بینالمللی کردن آموزش عالی عبارت است از فرایند تلفیق و درهمتنیده کردن بینالمللی و بین فرهنگی در کارکردهای آموزشی(تدریس)،پژوهشی و خدماتی مؤسسات آموزش عالی» (Knight & Wit 1997) .
در حقیقت،دانشگاه مجازی شکل جدیدی از ساختار آموزشی6است که دارای همان کارکردهای آموزشی،پژوهشی و اداری (1)- Virtual International University (2)- Virtual Global University (3)- Virtual University (4)- Distance Education (5)- on campus (6)- off campus -خدماتی دانشگاهی سنتی است،اما تفاوت عمدۀ آن با دانشگاه سنتی در این است که درس و برنامههای آموزشی را از طریق اینترنت و فناوریهای مرتبط ارائه میدهد تا به دانشجویان یا گیرندگان این فرصت را بدهد تا با سرعت و توان خود و در فضا و مکان خویش به یادگیری بپردازند.
معایب آموزش الکترونیکی حالا لازم است پس از ذکر مزایا،به چند مشکل این نوع دانشگاهها نیز اشاره شود: *مخاطبان باید حتما سواد رایانهای داشته باشند؛ *هنوز استانداردهای توافق شدهای برای یک دانشگاه مجازی وجود ندارد(به عنوان مثال، مؤسسۀ مجازی المنتکی1،که بزرگترین دانشگاه مجازی دنیاست و خود بیش از هزار درس2را ارائه میکند و ضمنا،خدمات دانشگاه مجازی بیش از چند صد دانشگاه معتبر دنیا را ارائه میدهد، هنوز برای شیوۀ ارائۀ مطالبش استاندارد واحدی ندارد)؛ *نیاز به استفاده از ابزارهای خاص؛ *به این موضوع باید توجه داشت که بعد از ورود و قبل از استفادۀ فرد از این نظام آموزشی،به دلیل آشنا نبودن او با این شیوۀ آموزش،یادگیرنده باید به کارگیری این شیوۀ آموزشی را بیاموزد؛ *نبود امکان کسب مهارتهای فنی و آزمایشگاهی از این طریق."