چکیده:
نوشتار حاضر، به بیان مواضع سیاسی و مبارزات حضرت زهرا÷ و اصول و قواعد مبارزاتی آن حضرت میپردازد. در این راستا نخست، مسئله فدک، غنائم، اموال خیبر و میراث رسول خدا’ را نقد و بررسی مینماید، سیاسی بودن همة اعتراضهای صدیقة کبرا÷ علیه جریان سقیفه در دفاع از امامت و ولایت امیرمؤمنان علی× را اثبات میکند و سپس به نمونههایی عینی در مراحل مختلف مبارزات ایشان اشاره دارد. این نمونهها که عبارتاند از: سخنرانی حضرت در جمع مهاجرین و انصار در مسجد الرسول’؛رفتن به در خانههای انصار برای اتمام حجت و گرفتن بیعت همراه با امام علی×؛ اعتراض به خلیفة اول در قالب حزن و گریه و اندوه؛ خطابهای مهم در جمع زنان مدینه در بستر بیماری. پس از آن، نویسنده از خلال بررسی سیرة حضرت زهرا’، اصول و مبانی سیاسی آن حضرت را که یکی از مصادیق بارز عصمت در آیة تطهیر و حدیث متواتر ثقلین است، استخراخ نموده و در پنج محور پیوند دین و سیاست، قاطعیت در مسیر حاکمیت حق، زمانشناسی در حرکتهای سیاسی، تلاش بر جدایی ناپذیری قرآن و عترت و فرهنگ شهادتطلبی، تبیین کرده است.
خلاصه ماشینی:
"خلیفه اول در مقابله با این اعتراضات، به ویژه از سوی انصار و انقلابیون، نخست تلاش کرد با نرمی برخورد نماید و با توصیف و تمجید از صدیقة کبری÷ کودتای سقیفه را به گردن مردم انداخت و مصادرة اموال اهلبیت^ را به سخنی که فقط خود او از رسول خدا نقل میکرد و احدی جز وی آن را نشنیده بود توجیه کرد (نک: ابن ابیالحدید، همان: 1/ 215) لکن در برابر خطابه و منطق قرآنی صدیقة کبری÷ واماند و از شورش مردم به هراس افتاد، بر بالای منبر رفت و به فاطمة زهرا، سیدة نساء العالمین، بضعة رسول خدا’ و امیرمؤمنان با تعبیرات بسیار زشت که لایق خود او بود، توهین کرده،(36) به انقلابیون به ویژه انصار، هشدار داد و تهدیدشان نمود و از منبر پایین آمد.
کشتن مالک بن نویره به دست خالد بن ولید و تجاوز به همسر وی در همان روز، قتل عام قبیلة او بدون دلیل شرعی، تحریف معنوی قرآن، شیوع تفسیر به رأی، جعل حدیث، جلوگیری از نقل و نگارش حدیث نبوی، لعن رسمی علی مرتضی× بر منابر و در قنوت نماز، قتل عام مردم عراق توسط حجاج، حمله به کعبة مقدسه و تخریب آن و تحریف در دین محمد( ص) و تغییر و یا تعطیل بسیاری از احکام شریعت، حمله به مدینة منوره در زمان یزید، قتل امام حسین× و ذریة طاهره، برگردانیدن مروان حکم(51) و تبعید ابوذر صحابی بزرگ پیامبر’ به جرم دفاع از اسلام به ربذه، کتک خوردن ابن مسعود و فوت وی بر اثر آن، مورد حمله قرار گرفتن عمار یاسر، مست بودن ولید - استاندار کوفه - در محراب مسجد بر اثر خوردن شراب، دستگیری مغیرة بن شعبه - استاندار کوفه - در حال زنا و سپس آزادی وی، به خلافت رسیدن ابوسفیانیان - دشمنان قسم خوردة اسلام -، تنها نمونههایی از صدها نمونه تکاندهندة دیگری است که به گواهی تاریخ، ریشه در وانهادن صراط مستقیم ولایت دارد."